nasz DOM

[karino09]

10 LIPCA 2012
Wtorek
Wspomnienie b³. Marii Teresy Ledóchowskiej, dziewicy

Dzisiejsze czytania: Oz 8,4-7.11-13; Ps 115,3-10; Mt 4,23; Mt 9,32-37

(Oz 8,4-7.11-13)
To mówi Pan: Synowie Izraela ustanawiali sobie królów, lecz wbrew mojej woli. Ksi±¿±t mianowali - te¿ bez mojej wiedzy. Czynili pos±gi ze srebra swego i z³ota - na w³asn± zag³adê. Odrzucam cielca twojego, Samario, gniew mój siê przeciw niemu zapala; jak d³ugo jeszcze nie bêd± mogli byæ uniewinnieni synowie Izraela? Wykona³ go rzemie¶lnik, lecz nie jest on bogiem; w kawa³ki siê rozleci cielec samaryjski. Oni wiatr siej±, zbieraæ bêd± burzê. Zbo¿e bez k³osów nie dostarczy m±ki, je¶liby nawet da³o, zabierze j± obcy. Wiele o³tarzy Efraim zbudowa³, ale mu s³u¿± jedynie do grzechu. Wypisa³em im moje liczne prawa, lecz je przyjêli jako co¶ obcego. Lubi± ofiary krwawe i chêtnie je sk³adaj±, lubi± te¿ miêso, które wówczas jedz±, lecz Pan nie ma w tym upodobania. Wspominam wtedy na ich przewinienia i karzê ich za grzechy - niech wróc± znów do Egiptu!

(Ps 115,3-10)
REFREN: Naród wybrany ufa swemu Panu

Nasz Bóg jest w niebie,
czyni wszystko, co zechce.
Ich bo¿ki s± ze srebra i z³ota,
dzie³o r±k ludzkich.

Maj± usta, ale nie mówi±;
maj± oczy, ale nie widz±.
Maj± uszy, ale nie s³ysz±;
maj± nozdrza, ale nie czuj± zapachu.

Maj± rêce pozbawione dotyku
nogi maj±, ale nie chodz±.
Do nich bêd± podobni ci, którzy je robi±,
i ka¿dy, który im ufa.

Ale dom Izraela pok³ada ufno¶æ w Panu,
On jest ich pomoc± i tarcz±.
Dom Aarona pok³ada ufno¶æ w Panu,
On jest ich pomoc± i tarcz±.

(Mt 4,23)
Jezus g³osi³ Ewangeliê o królestwie i leczy³ wszelkie choroby w¶ród ludu.

(Mt 9,32-37)
Przyprowadzono do Jezusa niemowê opêtanego. Po wyrzuceniu z³ego ducha niemy odzyska³ mowê, a t³umy pe³ne podziwu wo³a³y: Jeszcze siê nigdy nic podobnego nie pojawi³o w Izraelu! Lecz faryzeusze mówili: Wyrzuca z³e duchy moc± ich przywódcy . Tak Jezus obchodzi³ wszystkie miasta i wioski. Naucza³ w tamtejszych synagogach, g³osi³ Ewangeliê królestwa i leczy³ wszystkie choroby i wszystkie s³abo¶ci. A widz±c t³umy ludzi, litowa³ siê nad nimi, bo byli znêkani i porzuceni, jak owce nie maj±ce pasterza. Wtedy rzek³ do swych uczniów: ¿niwo wprawdzie wielkie, ale robotników ma³o. Pro¶cie wiêc Pana ¿niwa, ¿eby wyprawi³ robotników na swoje ¿niwo.

¬ród³o: http://mateusz.pl/czytania/2012/20120710.htm

[Dorota Halasa]

"....¿niwo wprawdzie wielkie, ale robotników ma³o."

I tak jest od dwoch mileniow. Na kazdym kroku. Modlmy sie abysmy byli robotnikami do zniwa i nie bali sie zakasac rekawow.

Maj± usta, ale nie mówi±;
maj± oczy, ale nie widz±.
Maj± uszy, ale nie s³ysz±;
maj± nozdrza, ale nie czuj± zapachu.

[Abuna Zygmunt]

Kto pomoze czlowiekowi zachowac czystosc drogi prowadzacej do zbawienia w chaosie niezmiernie bogatej oferty ponetnych propozycji na temat zorganizowania sobie zycia, zupelnie jakby chodzilo o gre komputerowa. Gracz latwo zapomina , ze nie o wirtualne wygrane i przegrane chodzi, ale gra toczy sie o zycie. Wydaje sie jemu , ze to zabawa, ze eksploruje wirtualne mozliwosci, a on juz zanurzyl sie w zaleznosci z ktorych trudno bedzie mu sie wydostac , ze sukcesy ktore odnosi i nowe mozliwosci ktorym sa przed nim roztaczane , to nastepne, smiertelne rozdanie kart przez zawodowego szulera.

Czy moj dzisiejszy komentarz nie jest zbyt ostry? Przesadny? Wyolbrzymiony”?

[barmal]

Nie-jest na miarê czasów.