nasz DOM

[karino09]

20. Liczne i silne s± wiêzi miêdzy chrze¶cijanami
a ¿ydami. S± one mocno osadzone w cennym
wspólnym dziedzictwie duchowym. Jest to z pewno¶ci±
wiara w jedynego Boga, Stwórcê, który objawia
siê i wi±¿e z cz³owiekiem na zawsze, i który
z mi³o¶ci pragnie jego odkupienia. Jest to równie¿
Biblia, w znacznej mierze wspólna dla ¿ydów
i chrze¶cijan. Jest ona „s³owem Boga” dla jednych
i dla drugich. Wspólne czytanie Pisma ¦wiêtego
nas przybli¿a. Ponadto Jezus, syn Narodu Wybranego,
urodzi³ siê, ¿y³ i umar³ jako ¯yd (por. Rz 9,
4-5). Tak¿e Maryja, Jego Matka, zachêca nas do
ponownego odkrycia ¿ydowskich korzeni chrze¶cijañstwa.
Te ¶cis³e wiêzy s± wyj±tkowym dobrem,
z którego wszyscy chrze¶cijanie s± dumni i
które zawdziêczaj± Narodowi Wybranemu. Choæ
¿ydowsko¶æ „Nazarejczyka” pozwala chrze¶cijanom
zasmakowaæ z rado¶ci± ¶wiata obietnicy
i wprowadza ich zdecydowanie w wiarê Narodu
Wybranego, jednocz±c ich z nim, to osoba i g³êboka
to¿samo¶æ samego Jezusa dziel±, bo chrze¶cijanie
uznaj± w Nim Mesjasza, Syna Bo¿ego.

21. By³oby dobrze, aby chrze¶cijanie stawali
siê bardziej ¶wiadomi g³êbi tajemnicy Wcielenia,
by kochaæ Boga z ca³ego swego serca, z ca³ej
duszy i ze wszystkich si³ (por. Pwt 6, 5). Chrystus,
Syn Bo¿y, sta³ siê cz³owiekiem w konkretnym
narodzie, w tradycji wiary i w kulturze, których
poznanie mo¿e jedynie wzbogaciæ zrozumienie
wiary chrze¶cijañskiej. Chrze¶cijanie ubogacili
to poznanie przez szczególny wk³ad wniesiony
przez samego Chrystusa, przez Jego ¶mieræ i
zmartwychwstanie (por. £k 24, 26). Musz± jednak
zawsze mieæ ¶wiadomo¶æ swoich korzeni i byæ
wdziêczni za nie. Aby bowiem szczep na starym
drzewie móg³ siê przyj±æ (por. Rz 11, 17-18), potrzebuje
on soku, który pochodzi z korzeni.

17 Por. Propositio 40

http://episkopat.pl/pliki...-%20Polacco.pdf

[Dorota Halasa]

Mam sporo przyjaciol wsrod Zydow i Arabow. Wiem, ze malo mozliwe jest miedzy nami pojednanie i kompromis w zakresie spraw religijnych, ale to co mozemy zrobic to swiadczyc o swojej wierze uczynkami i zachowaniem. I mysle, ze to wlasnie robimy.

Z Bogiem

[Abuna Zygmunt]

Ga 3,7-14
„Tylko ci, którzy polegaj± na wierze, maj± uczestnictwo w b³ogos³awieñstwie wraz z Abrahamem, który da³ pos³uch wierze”. Dlatego na Soborze Watykanskim II zostalo powiedziane wprost, ze zbawienie jest rowniez dla tych ktorzy formalnie nie naleza do Kosciola, ale ida za glosem Ducha , chociaz Jego glos , tam gdzie oni sa nie jest tak dobrze slyszalny jak u zrodla, to znaczy w Kosciele.

[dbb]

Dla mnie, glos Ducha jest sprawa bardzo wazna. Najlepiej sie czuje w osobistych relacjach z Panem Bogiem. Potrzeba mi do tego spokoju i ciszy. Wedy lepiej mi sie "slyszy". Taka cisze odnajduje wlasnie w Kosciele w dni zwykle. Bardzo lubie cisze Adoracji i w niej Boza obecnosc.