nasz DOM

[ZoRo]

Eh, ¿ycie, ¿ycie nasze...dzis i jutro...Pro¶my z Abun±...

Aby¶my ¿yli

Ton± nasze wzruszenia
Jedne po drugich wrzucane
W bezkresn± studniê czasu
A na pustyni
Logicznie umotywowanego bezsensu
Nasze marzenia rozsypuj± siê
W figury zupe³nie iluzorycznej
Przypadkowo¶ci
Chwilowych poruszeñ

Na twardej powierzchni skóry
Kosmicznego milczenia
Ropieje rana ludzkiego g³osu

Odwieczny kompozytorze
Muzyczny wirtuozie ka¿dej
Nawet najbardziej banalnej chwili
W³±cz nas do Twojej symfonii
Spraw aby¶my ¿yli

[Dorota Halasa]

.....W³±cz nas do Twojej symfonii
Spraw aby¶my ¿yli

[dbb]

Zraniony ludzki glos......podniesiony,krzykliwy,pelen zlosci,wykrzykujacy brzydkie slowa lub niepewnie przyciszony, drzacy,z nuta smutku,proszacy, przepraszajacy.
Zadziwiajace, ze najmniej jest w nim normalnosci. Dobrze, ze jest milczenie, bo ono czasem najwiecej mowi wlasciwie.