nasz DOM

[ZoRo]

Ten Twoj wiersz tez jest Adwentowy; czy tak, Abuno? Czy ani na chwile nie zawiodla sie Twoja ufnosc?...

Wierzy³em, ¿e przybêdziesz

czeka³em
czeka³em
wszyscy czekali¶my
doczesnego zbawienia
naszych idei i my¶li
a przede wszystkim
by¶my byli nieskalani i czy¶ci jak prawdziwa mi³o¶æ

pr±d ¶mierci okaza³ siê jednak szybszy od naszych oczekiwañ
porwa³y nas wiry prawd gwa³townych i ¶liskich
odurzy³y zmys³y
strach opanowa³
pilnuj±c zazdro¶nie jak g³uchy cerber
aby¶my nigdy z niego na wolno¶æ nie wyszli

byli¶my zmuszeni p³aciæ ¿ywym miêsem naszych cia³
za jego lubie¿n± przychylno¶æ dla naszych s³abo¶ci
a czas pazurami rozdrapywa³ nasze rany
zwalaj±c winê na innych

byli¶my ¶cigani przez koszmarne sny
które pomimo naszych pró¶b i mimo naszej obawy
realizowa³y siê z bezwzglêdnym okrucieñstwem
grali¶my absurdaln± komediê
a w³a¶ciwie
to grzech smutku i zw±tpienia gra³ j± we mnie
bo ja czeka³em

wierzy³em ¿e przybêdziesz

[Abuna Zygmunt]

Raczej o soteriologiczna ufnosc by tutaj chodzilo, czyli o ufnosc zbawienia (nie wiem, czy uzylem wlasciwego terminu, bo juz uplynelo 4o lat od mojego studium teologii ). Mialem duza ufnosc zawsze we wstawiennictwo innych, w modlitwy mamy, babci i moich bliskich.

[Dorota Halasa]

Ja dopiero teraz kiedy Mamy juz nie ma rozumiem jak Ona mnie trzymala przy zyciu swoja modlitwa kiedy bylam scigana koszmarnymi snami i gral we mnie grzech smutku oraz zwatpienia.

[TEBE]

Mnie wspiera od zawsze, ju¿ nieobecna- moja ukochana babcia,której opiekê wielokrotnie odczuwa³am ,szczególnie w chwilach zagro¿enia..
Pozdrawiam Bozena..