Wysłany: 21 Marzec 2013, 09:04 Przymierze z Bogiem
(Rdz 17,3-9)
Przymierze z Bogiem, jezeli jest traktowane szczerze i z cala powaga, przemienia czlowieka, czego znakiem jest zmiana imienia. Przymierze to jest nowym narodzeniem i jednoczesnie powolaniem. Stanowi ono manifestacje Bozego milosierdzia i wezwanie do swietosci, bo Bog jest Swiety.
Przymierze jest dwustronnym zobowiazaniem, a poniewaz Bog jest wieczny, rowniez przymierze posiada ten charakter. Wiaze sie ono z Boskim obdarowaniem tego co egzystencjalnie jest dla czlowieka fundamentalne : potomstwo i ziemia nad ktora ma panowanie.
Podstawowym wymogiem jest jednak zawsze traktowanie Boga jako Boga, nie zas zastapowanie Go przez jakas sztuczna imitacje. Tylko wowczas czlowiek uzyska Zbawienie, czyli osiagnie Pelnie Zycia.
I to jest to jedyne kryterium oceny mojej wiary. Czy obecno¶æ Boga w moim ¿yciu sprawia, ¿e wiêcej we mnie ³agodno¶ci, cierpliwo¶ci, mi³o¶ci, ufno¶ci,pokory, wewnêtrznego pokoju i zgody na to co spotyka mnie ka¿dego dnia...
Je¶li tak nie jest to mo¿e ten "mój Bóg" nie jest jeszcze Bogiem Prawdziwym. Mo¿e tak jak ¯ydzi mam wci±¿ inne wyobra¿enia Jego Samego?
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz gÅ‚osować w ankietach Nie mo¿esz za³±czaæ plików na tym forum Nie mo¿esz ¶ci±gaæ za³±czników na tym forum