(Wj 12,37-42)
I wyruszyli Izraelici z Ramses ku Sukkot w liczbie oko³o sze¶ciuset tysiêcy mê¿ów pieszych, prócz dzieci. Tak¿e wielkie mnóstwo cudzoziemców wyruszy³o z nimi, nadto owce i wo³y, i olbrzymi dobytek. Z ciasta, które wynie¶li z Egiptu, wypiekli niekwaszone placki, poniewa¿ siê nie zakwasi³o. Wypêdzeni z Egiptu bez najmniejszej zw³oki, nie zdo³ali przygotowaæ nawet zapasów na drogê. A czas pobytu Izraelitów w Egipcie trwa³ czterysta trzydzie¶ci lat. I oto tego samego dnia, po up³ywie czterystu trzydziestu lat, wysz³y wszystkie zastêpy Pana z ziemi egipskiej. Tej nocy czuwa³ Pan nad wyj¶ciem synów Izraela z ziemi egipskiej. Dlatego noc ta winna byæ czuwaniem na cze¶æ Pana dla wszystkich Izraelitów po wszystkie pokolenia.
(Ps 105,1.5.37-38.42-43)
REFREN: S³awmy na wieki mi³osierdzie Pana
S³awcie Pana, wzywajcie Jego imienia,
g³o¶cie Jego dzie³a w¶ród narodów.
Pamiêtajcie o cudach, które On uczyni³,
o Jego znakach, o wyrokach ust Jego.
Lud swój wyprowadzi³ ze srebrem i z³otem
i nikt nie by³ s³aby w Jego pokoleniach.
Egipcjanie cieszyli siê z ich wyj¶cia,
bo ogarn±³ ich lêk przed nimi.
Pamiêta³ bowiem o swym ¶wiêtym s³owie,
danym Abrahamowi, swojemu s³udze.
I wyprowadzi³ swój lud w¶ród rado¶ci,
z weselem swoich wybranych.
(Mt 11,29ab)
We¼cie moje jarzmo na siebie i uczcie siê ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem.
(Mt 12,14-21)
Faryzeusze wyszli i odbyli naradê przeciw Niemu, w jaki sposób Go zg³adziæ. Gdy siê Jezus dowiedzia³ o tym, oddali³ siê stamt±d. A wielu posz³o za Nim i uzdrowi³ ich wszystkich. Lecz im surowo zabroni³, ¿eby Go nie ujawniali. Tak mia³o siê spe³niæ s³owo proroka Izajasza: Oto mój S³uga, którego wybra³em; Umi³owany mój, w którym moje serce ma upodobanie. Po³o¿ê ducha mojego na Nim, a On zapowie prawo narodom. Nie bêdzie siê spiera³ ani krzycza³, i nikt nie us³yszy na ulicach Jego g³osu. Trzciny zgniecionej nie z³amie ani knota tlej±cego nie dogasi, a¿ zwyciêsko s±d przeprowadzi. W Jego imieniu narody nadziejê pok³adaæ bêd±.
...................................
www.mateusz.pl/czytania
Jezus Chrystus jest “umilowany przez Boga”,„w Nim "Boze serce ma upodobanie” a jednoczesnie jest tym w ktorego imieniu „narody nadzieje pkladac beda”. On, dzialajac z cala lagodnoscia „zwyciesko sad przeprowadzi”. Koncowym wyrokiem tego zwycieskiego sadu jest Jego Zmartwychwstanie, a przypieczetowaniem tego wyroku jest Zeslanie Ducha Swietego na apostolow, czyli ukonstytuowanie Kosciola.
..nie bêdzie siê spiera³, ani krzycza³...nie z³amie nad³amanej trzciny, tlej±cego knota nie dogasi...
Te s³owa proroka Izajasza poruszaj± mnie chyba najbardziej.Bo je¿eli On taki by³ - to i my mamy tacy byæ...
Ja oczywi¶cie wiem, ¿e w ¿yciu s± takie sytuacje gdy trzeba siê spieraæ, broniæ /zw³aszcza innych/, mo¿e nawet krzyczeæ, ale w tej postawie ³agodno¶ci, pokory, cierpliwo¶ci i cicho¶ci jest jaka¶ moc , której nie doceniamy.Mo¿e jest to po prostu Jego Duch...
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz gÅ‚osować w ankietach Nie mo¿esz za³±czaæ plików na tym forum Nie mo¿esz ¶ci±gaæ za³±czników na tym forum