nasz DOM

[ZoRo]

Czesto patrze na tlum z podziwem dla Stwórcy, ze kazdego z tych ludzi przyprowadzi³ do ¿ycia w taki sam sposób - z embrionu, z cia³a kobiety, z pierwszego krzyku - ¿e juz na ¶wiecie...To by³by niewybaczalny gest Boga, gdyby stworzy³ tylko na chwilê, tylko dla ¿artu, bez nadziei ¿ycia po ¿yciu...Bóg tak kocha, ze stworzy³by Niebo specjalnie dla mnie, gdyby wcze¶niej tego nie uczyni³...Gdyby stworzyl tylko stokrotke i mnie - juz mialabym go za co wielbic i podziwiaæ...
To tak, o wschodzie s³oñca, tymi kilkoma my¶lami przy piêknym wierszu Abuny, zapragne³am sie z Wami, Kochani, przywitaæ...

jestem cz³owiekiem

pozna³em chyba wszystkie nadzieje
wszystkim zw±tpieniom przetar³em drogi
¿ycie jest o¶cieniem w ¿ywym mi±¿szu cia³a
bólem my¶li po mêce bezsennych nocy
chronicznym schorzeniem pragnienia i woli
nieuleczalnym szaleñstwem
kompleksem
wstydem
zaparciem siê Piotra
jawnym albo utajonym
³zami Magdaleny
zdziwionymi oczami Golgoty
brocz±cej krwi± Mistrza z Nazaretu
têpym u¶miechem tego który Go
uca³owa³ dla pieniêdzy
t³umem og³upionym feeri± sloganów
zadowolonymi twarzami propagandystów
grobow± cisz± wieczernika
zamkniêtego na cztery spusty
uciekaj±cymi do Emaus
zatrzymanymi w po³owie drogi
odnalezionymi na rozdro¿ach zw±tpienia
uleczonymi od z³ych my¶li
wyprowadzonymi z grobu
nareszcie gotowymi do drogi
rozumiej±cymi pokój
który nie z tej ziemi pochodzi
dziel±c siê chlebem
ciep³ym jeszcze od Jego d³oni

Wiersz X.Zygmunta Kwiatkowskiego

[Abuna Zygmunt]

Dzien dobry Zosiu ! Przesylam ci stokrotke ! Wiem, ze sie za mnie modlisz i twoja modlitwa pojedzie ze mna do Bialej Podlaskiej.
Z Bogiem