nasz DOM

Abuna Zygmunt · Abuna Zygmunt Miejscowosc: Aleppo

Ef 4,1-7.11-13
Dynamika rozwoju duchowego laczy sie harmonijnie z dynamika wzrostu organizmu Kosciola (budowa Ciala Chrystusowego). Prowadzi ona do „jednosci wiary i pelnego poznania Syna Bozego”, co daje w rezultacie pelnie dojrzalosci ludzkiej, wedlug „Pelni Chrystusa”.

Kazdy z nas otrzymal Boze powolanie i powinien sie starac o godne jego spelonienie, przy czym godnosc nie laczy sie tutaj bynajmniej z wyniosloscia , ale „pokora, cichoscia, cierpliwym znoszeniem siebie wzajemnie w milosci” .

Pokoj stanowi podstawe dla zachowania jednosci Ducha. Tam gdzie go brakuje, tam brakuje prawdziwej , duchowej jednosci, a sa tylko instytucjonalene albo grzecznosciowe jej pozory.

Nasze powolania roznia sie od siebie, ale na sposob tworczy, to znaczy sa szansa wzajemnego uzupelniania sie i stymulowania wlasnego rozwoju. Dzieki jednosci osob powolanych nie tylko oni sami rozwijaja sie dynamiczniej i ich dojrzalosc jest pelniejsza i bardziej doskonala, ale ich wspolnota przez to jest bogatsza, glebsza i piekniejsza.

Powinnismy sie strzec perfekcjonizmu, to znaczy zludnego przekonania, ze doskonalosc jest w zasiegu naszej reki, ze wystarczy zastosowac odpowiednie metody i postawic na woluntaryzm a doskonala jednosc i pelne poznanie Jezusa Chrystusa bedzie naszym udzialem. Pelnia, czyli doskonalosc jest Bozym, zbawczym darem dla wyprobowanych w wierze, nadziei i milosci.

Pamietac nalezy , ze przy roznych powolaniach i roznorodnych szkolach duchowosci, przy roznych formach ekspresji ekspresji wiary i milosci „Jeden jest B�g i Ojciec wszystkich, kt�ry [jest i dzia�a] ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich”- co stanowi fundament naszej uniwersalnej jednosci.

Dorota Halasa · Dorota H Miejscowosc: Tokio

"pokora, cichoscia, cierpliwym znoszeniem siebie wzajemnie w milosci” i w dojrzewaniu w wierze, nadziei i milosci.
Kazdy na swoja miarke

Alina

JEDNO��... jedno�� os�b powo�anych...
Kiedy w�a�ciwie mo�na o niej m�wi� ? W jakim stopniu jest mo�liwa do zrealizowania tutaj na ziemi ?
Je�li dobrze rozumiem- m�wi�c o jedno�ci mamy na my�li jedno�� wiary, nadziei i mi�o�ci. Czy taka jedno�� jest mi�dzy nami ? Powiedzmy, �e jedno�� wiary i nadziei , a jedno�� mi�o�ci ?
Spos�b na jedno�� jest tylko jeden- przylgni�cie do Chrystusa, nape�nienie si� Jego Duchem . Im bardziej ka�dy z nas jest bli�ej Niego, tym wi�ksza szansa na jedno�� w Mi�o�ci miedzy nami.
Przyjmujemy Jego Cia�o, pijemy Jego Krew, On jest wszystkim we wszystkich- mamy wi�c w zasadzie wszystko co do zbudowania jedno�ci konieczne. No mo�e mieliby�my, gdyby nie nasz grzech. To on wszystko rozbija i niszczy. To on sprawia, �e znoszenie innych w cierpliwo�ci, pokorze i mi�o�ci wydaje si� niekiedy ponad nasze si�y...,�e grzech innych jest dla nas bardziej widoczny i trudniejszy do zaakceptowania ni� nasz w�asny. Nie jest �atwo wyj�� z ciasnego kr�gu w�asnych odczu� i cz�sto nienajlepszych emocji zwi�zanych z drugim cz�owiekiem. Je�li chce si� i�� dalej -trzeba to jednak zrobi�. Mo�e si� bowiem okaza� , �e to by� w�a�nie ten krok, po kt�rym otrzymamy i zrozumiemy co� wi�cej. Wierz�, �e najpi�kniejsze na tym �wiecie ci�gle jeszcze przed nami.

JurekS · Miejscowosc: Lublin

Dynamika wi��e mi si� z pewnym wysi�kiem, kt�ry trzeba podj��. To nie musi by� od razu co� wielkiego ale musi mie� konkretny wymiar. Mo�e to by� np. codzienna lektura Pisma �w po��czona z pog��bionym rozmy�laniem id�cym w kierunku medytacji. I nie mo�e to by� przypadkowe. Musi mie� swoje miejsce i czas. Czas nie tylko w sensie pory dnia, ale czas jaki temu po�wi�cimy. �wietnym przyk�adem jest tu medytacja ignacja�ska. Dalej, mo�e to by� lektura duchowa, ale nie taka z przypadku tylko porz�dkuj�ca nasz� wiedz� czy do�wiadczenie �ycia duchowego. U mnie akurat z tym raczej kiepsko. Bor� tak kolejno przyk�ady z W�Ch, codzienny rachunek sumienia tzw 15 minut szczero�ci Ignacego. Ale te� praktykowany w spos�b sta�y. Dynamika wi��e si� z ruchem, wzrostem. Wi�c jako�� trzeba by rozeznawa� ten wzrost. Mo�e to by� we wsp�lnocie, a mo�e to by� kierownik duchowy.
Generalnie nie mo�e opiera� si� to tylko na naszych emocjach. Jakich� takich b�yskach zauroczenia do�wiadczeniem w danym momencie, np podczas modlitwy czy Mszy �w blisko�ci z Bogiem.
I wcale to nie musi si� k��ci� z tym co napisa� ojciec:
Powinnismy sie strzec perfekcjonizmu, to znaczy zludnego przekonania, ze doskonalosc jest w zasiegu naszej reki, ze wystarczy zastosowac odpowiednie metody i postawic na woluntaryzm a doskonala jednosc i pelne poznanie Jezusa Chrystusa bedzie naszym udzialem.

Napisa� ojciec:
Dzieki jednosci osob powolanych nie tylko oni sami rozwijaja sie dynamiczniej i ich dojrzalosc jest pelniejsza i bardziej doskonala, ale ich wspolnota przez to jest bogatsza, glebsza i piekniejsza.

Tutaj wyst�puje rzeczywi�cie wzajemno�� bo z jednej strony wsp�lnota stymuluje (i tu mo�emy przyjrze� si� DOMowi, ale tak zupe�nie spokojnie) do rozwoju i dojrza�o�ci jej cz�onk�w, ale z drugiej strony o jej kondycji stanowi� wla�nie cz�onkowie. I rodzi si� pytanie: co jest pierwsze? :)

barmal · Miejscowosc: Nowy S�cz

Bardzo pi�knie w Limanowej m�wi� biskup Bobowski : wiary trzeba si� uczy�, pog��bia� wiedz� o niej-poprzez rozwa�anie Pisma �w. i prawd katechizmowych, nale�y przypomina� sobie Prawo analizuj�c-dlaczego w�a�nie takie jest?

JurekS · Miejscowosc: Lublin

Tak w nurcie tej dynamiki i s��w biskupa, kt�re przytoczy�a Basia jeszcze zd��ymy do Domu Wschodniego na rozwa�anie Pisma �w. :)

barmal · Miejscowosc: Nowy S�cz

to si� nazywa konsekwencja :))