Wysłany: 14 Grudzień 2013, 20:17 Czytania - III NIEDZIELA Adwentu - 15 GRUDNIA 2013
III NIEDZIELA Adwentu , 15 GRUDNIA 2013
(Iz 35,1-6a.10)
Niech siê rozweseli pustynia i spieczona ziemia, niech siê raduje step i niech rozkwitnie! Niech wyda kwiaty jak lilie polne, niech siê rozraduje, skacz±c i wykrzykuj±c z uciechy. Chwa³± Libanu j± obdarzono, ozdob± Karmelu i Saronu. Oni zobacz± chwa³ê Pana, wspania³o¶æ naszego Boga. Pokrzepcie rêce os³ab³e, wzmocnijcie kolana omdla³e! Powiedzcie ma³odusznym: Odwagi! Nie bójcie siê! Oto wasz Bóg, oto - pomsta; przychodzi Bo¿a odp³ata; On sam przychodzi, by was zbawiæ. Wtedy przejrz± oczy niewidomych i uszy g³uchych siê otworz±. Wtedy chromy wyskoczy jak jeleñ i jêzyk niemych weso³o krzyknie. Odkupieni przez Pana powróc±, przybêd± na Syjon z radosnym ¶piewem, ze szczê¶ciem wiecznym na twarzach: osi±gn± rado¶æ i szczê¶cie, ust±pi smutek i wzdychanie.
(Ps 146,7-10)
REFREN: Przyb±d¼, o Panie, aby nas wybawiæ
Bóg dochowuje wierno¶ci na wieki,
uci¶nionym wymierza sprawiedliwo¶æ,
Chlebem karmi g³odnych,
wypuszcza na wolno¶æ wiê¼niów.
Pan przywraca wzrok ociemnia³ym,
Pan d¼wiga poni¿onych.
Pan kocha sprawiedliwych,
Pan strze¿e przybyszów.
Ochrania sierotê i wdowê,
lecz wystêpnych kieruje na bezdro¿a.
Pan króluje na wieki,
Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.
(Jk 5,7-10)
Trwajcie cierpliwie, bracia, a¿ do przyj¶cia Pana. Oto rolnik czeka wytrwale na cenny plon ziemi, dopóki nie spadnie deszcz wczesny i pó¼ny. Tak i wy b±d¼cie cierpliwi i umacniajcie serca wasze, bo przyj¶cie Pana jest ju¿ bliskie. Nie uskar¿ajcie siê, bracia, jeden na drugiego, by¶cie nie popadli pod s±d. Oto sêdzia stoi przed drzwiami. Za przyk³ad wytrwa³o¶ci i cierpliwo¶ci we¼cie, bracia, proroków, którzy przemawiali w imiê Pañskie.
(Iz 61,1)
Duch Pañski nade mn±, pos³a³ mnie g³osiæ dobr± nowinê ubogim.
(Mt 11,2-11)
Gdy Jan us³ysza³ w wiêzieniu o czynach Chrystusa, pos³a³ swoich uczniów z zapytaniem: Czy Ty jeste¶ Tym, który ma przyj¶æ, czy te¿ innego mamy oczekiwaæ? Jezus im odpowiedzia³: Id¼cie i oznajmijcie Janowi to, co s³yszycie i na co patrzycie: niewidomi wzrok odzyskuj±, chromi chodz±, trêdowaci doznaj± oczyszczenia, g³usi s³ysz±, umarli zmartwychwstaj±, ubogim g³osi siê Ewangeliê. A b³ogos³awiony jest ten, kto we Mnie nie zw±tpi. Gdy oni odchodzili, Jezus zacz±³ mówiæ do t³umów o Janie: Co¶cie wyszli ogl±daæ na pustyni? Trzcinê ko³ysz±c± siê na wietrze? Ale co¶cie wyszli zobaczyæ? Cz³owieka w miêkkie szaty ubranego? Oto w domach królewskich s± ci, którzy miêkkie szaty nosz±. Po co¶cie wiêc wyszli? Proroka zobaczyæ? Tak, powiadam wam, nawet wiêcej ni¿ proroka. On jest tym, o którym napisano: Oto Ja posy³am mego wys³añca przed Tob±, aby Ci przygotowa³ drogê. Zaprawdê, powiadam wam: Miêdzy narodzonymi z niewiast nie powsta³ wiêkszy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim wiêkszy jest ni¿ on.
......................
www.mateusz.pl/czytania
Nie bójmy sie lecz radujmy! Oto nasz Pan nadchodzi, ktory doda si³ naszym rekom, nogom i duszom. Radujmy sie zbli¿aj±cym sie nadej¶ciem Pana. Nie zwazajmy na szydercow i klamcow, tych ktorzy chca przeszkadzac i obmawiac. Prostujmy drogê duszy i serca aby przygotowaæ je na nadej¶cie Pana
Chce byc wierna i cierpliwa jak rolnik, ktory w trudzie zasia³ zbo¿e i czeka na swój plon mimo burz, wichrow i rosn±cych wci±¿ plewow on czeka, bo wie ze pomimo przeciwno¶ci losu plon zbierze. Modlmy sie o rolników, którzy sieja, uprawiaj± i troszcza sie o plon, aby Pan Bóg im blogoslawil bo dziêki nim i ich wysilkowi mamy co je¶æ
Patrzmy tak aby¶my widzieli, s³uchajmy tak aby¶my us³yszeli to co mowi do nas Bog, a nie to co chcemy uslyszec. Aby¶my nie przeoczyli nadej¶cia Pana. Aby¶my zrobili Mu miejsce w sercu, a nie tylko w ¿o³±dka
Dolaczam sie do wszytskich intencji modlitewnych domownikow
Dziecieca radosc zbawionych, tych ktorzy powrocili do siebie, dla ktorych skonczyla sie niewola, zaczyna sie wymarzony czas zamieszkania w ojczystej ziemi, w we wlasnych domach, w ziemi poblogoslawionej przez Pana, pieknej i urodzajnej, radosc zbiorowa, spelnienie oczekiwan i tesknot, bedzie to harmonia spoleczna i i harmonia z Niebem, bedzie to przyjscie Pana w splendorze swej potegi i piekna, bedzie to harmonia milosci uniwersalnej, bedzie to Pelnia Zycia na swiecie.
PROBLEM W TYM, ZE NIE BARDZO WIDZIMY , ZEBY SIE SPELNILA, TAK SAMO CHYBA JAK JAN CHRZCICIEL KTORY PYTA : CZY TY JESTES MESJASZEM, CZY MAMY OCZEKIWAC KOGOS INNEGO?
Jaka jest odpowiedz Jezusa : Idzcie i powiedzcie Janowi to co widzicie i to co slyszycie, a wszedzie gdzie jest Jezus sa namacalne znaki Bozego zbawienia.. Nie tylko ludzie doznaja fizycznych uzdrowien, ale dzieje sie to rowniez w sensie glebszym, duchowym, gdy ci ktorzy nie widza zyciowej drogi zaczynaja ja dostrzegac, ci ktorzy byli umarli bo nie widzieli zadnego sensu w zyciu i zadnej glebszej nadziei teraz podejmuja zyciowa pielgrzymke, ci ktorych rozklada trad uzaleznien zostaja oczyszczeni, pograzeni w depresji wychodza z niej bo dojrzeli Boza obietnice Pelni i Mu zaufali.
Wazne jest aby miec uszy i oczy i aby dostrzec Krolestwo Boze i... samemu stac sie jego znakiem.
Cz³owiek nie mo¿e uczyniæ sam siebie prawdziwie wielkim. Nie mo¿e te¿ uczyniæ wielkim drugiego cz³owieka. Do wielko¶ci prowadzi tylko jedna droga. Wielko¶æ Chrystusa wziê³a siê z Jego uni¿enia. To Bóg Go wywy¿szy³.To trudne do zrozumienia, ale przy wysi³ku umys³u, wiary i serca mo¿na odrobinê tego dotkn±æ.Z nasz± wielko¶ci± jest podobnie. Sami z siebie jeste¶my jak py³ek na wietrze, jak trawa, która usycha. Ca³a nasza wielko¶æ bierze siê ze zjednoczenia z Panem , z wype³nienia siê Nim. Uni¿enie siebie dokonane w ca³kowitej wolno¶ci,które ma swoje ¼ród³o w pragnieniu upodobnienia siê do Niego-nape³nia Jego Duchem, otwiera drogê do Bo¿ego Królestwa.
To o czym pisze Ojciec ...
Ja sie wlasnie tak radosnie zadziwilam podczas moich ostatnich wizyt w Polsce.
Chyba nawet o tym wspominalam juz w DOMu. Bylam swiadkiem tych cudownych, namacalnych znakow Bozego zbawienia. I to wlasnie tam, gdzie tuz obok byla negacja Boga.
Rozwa¿yæ w³asne nadzieje wi±zane z Chrystusem. Czemu czekam na Jego przyj¶cie? Czego oczekujê?- to jedno z pytañ postawionych przez ks. Przemka we wprowadzeniu do lectio divina z dzisiejszej Ewangelii /wwwdomwschodni.pl/
Coraz wiêcej moich ludzkich nadziei wi±¿e z Nim. Najpierw mam nadziejê, ¿e Go lepiej poznam i zrozumiem, ¿e lepiej zrozumiem czym jest chrze¶cijañstwo i bardziej stanê siê chrze¶cijaninem. Mam nadziejê, ¿e zrozumiem co¶ wiêcej z tego uni¿enia siê Boga, ¿e zapragnê ca³ym sercem pokory i uni¿enia w moim ¿yciu, ¿e pójdê za Nim t± drog±. Mam nadziejê na przemianê serca, na upodobnienie do Niego, na zjednoczenie z Nim. Mam nadziejê, ¿e nie zmarnujê danego mi ¿ycia i tej ³aski, która czujê w sobie.Mam w koñcu nadziejê, ¿e moje ¿ycie przyniesie owoce, ¿e Pan zechce siê mn± pos³ugiwaæ, ¿e pozwoli mi uczestniczyæ w tej wielkiej walce o ¶wiat, o ka¿dego cz³owieka.
Najbardziej chyba mam nadziejê, ¿e Pan , który przychodzi zniszczy we mnie wreszcie kiedy¶ wszystko co jest przeszkod± w byciu z Nim, w upodobnieniu siê do Niego.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz gÅ‚osować w ankietach Nie mo¿esz za³±czaæ plików na tym forum Nie mo¿esz ¶ci±gaæ za³±czników na tym forum