Wieczorna Msza wigilijna: Iz 62,1-5; Ps 89,4-5.16-17.27.29; Dz 13,16-17.22-25; Mt 1,1-25
Msza w nocy: Iz 9,1-3.5-6; Ps 96,1-3.10-13; Tt 2,11-14; Łk 2,10-11; Łk 2,1-14
Msza o świcie: Iz 62,11-12; Ps 97,1.6.11-12; Tt 3,4-7; Łk 2,14; Łk 2,15-20
Msza w dzień: Iz 52,7-10; Ps 98,1-6; Hbr 1,1-6; J 1,1-18
Msza w dzień
(Iz 52,7-10)
O jak są pełne wdzięku na górach nogi zwiastuna radosnej nowiny, który ogłasza pokój, zwiastuje szczęście, który obwieszcza zbawienie, który mówi do Syjonu: Twój Bóg zaczął królować. Głos! Twoi strażnicy podnoszą głos, razem wznoszą okrzyki radosne, bo oglądają na własne oczy powrót Pana na Syjon. Zabrzmijcie radosnym śpiewaniem, wszystkie ruiny Jeruzalem! Bo Pan pocieszył swój lud, odkupił Jeruzalem. Pan obnażył już swe ramię święte na oczach wszystkich narodów; i wszystkie krańce ziemi zobaczą zbawienie naszego Boga.
(Ps 98,1-6)
REFREN: Ziemia ujrzała swego Zbawiciela
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.
Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i wierność swoją
dla domu Izraela.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.
Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry,
przy wtórze cytry i przy dźwięku harfy.
Przy trąbach i przy dźwięku rogu,
na oczach Pana i Króla się radujcie.
(Hbr 1,1-6)
Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat. Ten /Syn/, który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach. On o tyle stał się wyższym od aniołów, o ile odziedziczył wyższe od nich imię. Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek: Ty jesteś moim Synem, Jam Cię dziś zrodził? I znowu: Ja będę Mu Ojcem, a On będzie Mi Synem. Skoro zaś znowu wprowadzi Pierworodnego na świat, powie: Niech Mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boży!
Zajaśniał nam dzień święty, pójdźcie narody, oddajcie pokłon Panu, bo wielka światłość zstąpiła dzisiaj na ziemię.
(J 1,1-18)
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. Pojawił się człowiek posłany przez Boga Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o Światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz /posłanym/, aby zaświadczyć o Światłości. Była Światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było /Słowo/, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy. Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie. Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali - łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, /o Nim/ pouczył.
..........................................
www.mateusz.pl/czytania
Bog jest prawdziwa Miloscia, a prawdziwa milosc manifestuje sie w sposob tworczy, fascynujac pieknem swojej kreatywnosci i dobrem ktore nieustannie tworzy i pomnaza. „Na świecie było /Słowo/, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi”. Milosc jest tym Slowem Bozym. Jezus Chrystus jest Jej wcieleniem i my jestesmy powolani do tego aby sie Nim stawac, Dziecmi Bozymi, Dziecmi Milosci.
Pamietam jak kiedys dawno podobalo mi sie okreslenie :”Calowalbym jego palce, jeden po drugim”, jako wyraz zachwytu dla muzycznego wykonania jakiejs partii skrzypcowej przez skrzypka wirtuoza. Prorok Izaasz mowi o „pelnych wdzieku nogach” Bozego poslanca ktory „oglasza pokoj, zwiastuje szczescie, ktory obwieszcza zbawienie”!
W Swięta wszyscy podejmujemy sie w jakis sposob tej roli i wszyscy jestesmy adresatami takiego zwiastowania. Oby taki charakter mialy wzajmenie skladane sobie zyczenia i nie tylko one, ale wszystkie nasze wzajemne kontakty.
„Pan obnażył już swe ramię święte na oczach wszystkich narodów; i wszystkie krańce ziemi zobaczą zbawienie naszego Boga”.
Jakie to genialne, ze nie chodzi o Bozego gladiatora, nie chodzi o wojownika ktory sieje trwoge i ktorego sie boja wrogowie jak ognistego smoka, ale ze chodzi o bezbronne NIEMOWLE zlozone w zlobie, na sianku, w stajni, bo nie bylo miejsca dla Niego, Jego matki oraz dla Jozefa , Jego przybranego ojca, wsrod siedzib ludzkich, co oznacza , ze albo oczekiwania nasze spelzly na niczym , bowiem Bogu nie udalo sie zrealizowac Zbawienia, albo chodzi... o MILOSC ktorej nie pojmujemy, ktorej sie dopiero uczymy, a ktora jest Boska bronia, Boska obietnica i Boskim jej spelnieniem.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.
(Z psalmu 98)
Pamietam jak kiedys dawno podobalo mi sie okreslenie :”Calowalbym jego palce, jeden po drugim”, jako wyraz zachwytu dla muzycznego wykonania jakiejs partii skrzypcowej przez skrzypka wirtuoza. Prorok Izaasz mowi o „pelnych wdzieku nogach”
Nie wiem, czy Izajasz jest zilustrowany muzycznie w jakimś wielkim dziele symfoniczno oratoryjnym, bo chyba tylko tak można byłoby zilustrować tego proroka poetę. Kilka dni temu, na Kursie Formacji Biblijnej, zachwycałam się Oratorium Haydna "Stworzenie Świata" , po raz pierwszy w życiu słyszałam stuk kopytek, pluskanie stworzeń morskich, moment " i stała się jasność" itp. A wydawało mi się, że znam ten utwór.
Przy kolejnej okazji zapytam o Izajasza.
Naród kroczący w ciemności ujrzał światłość wielką (Iz)
Na początku było Słowo (J)
Niech Światłość i Słowo będą początkiem i końcem każdego naszego dnia. Tylko wtedy Ten, który przychodzi do swoich, zostanie przez nas przyjęty w drugim człowieku, zwłaszcza w tym innym, mającym własne zdanie i poglądy.
Swiat jest piekny i Piekno zbawi swiat. Nie jest to moj "wynalazek". Powtarzam to co slyszalem u innych. Teologi wschodnia w spsob wyrazny podtrzymuje te teze.
Nie moĹźesz pisaÄ nowych tematĂłw Nie moĹźesz odpowiadaÄ w tematach Nie moĹźesz zmieniaÄ swoich postĂłw Nie moĹźesz usuwaÄ swoich postĂłw Nie moĹźesz gĹosowaÄ w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum
FAQ
Szukaj
UĹźytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
