nasz DOM

[ZoRo]

Siegnelam po cos kilka dni temu na szafe i niespodziewanie znalaz³am, zupe³nie zapomniana figurke – miniaturke Piety Michala Aniola. Po krotkim czasie „zauwa¿y³am” na obrazie wisz±cym nad moim lo¿kiem, ze Matka Boza trzyma ne reku malego Jezusa. Duch Swiety wydobyl ze mnie w ten sposób refleksje: „Jakze wielka, jak wypelnina £aska jest MatkaBo¿a!”. Wczesniej niby wiedzialam o tym ale do tej prawdy odnosilam siê z pewna rezerwa. Moze dlatego, ze Maryja jest tylko kobieta, tylko cz³owiekiem?...Chwilami nawet nie dowierzalam Janowi Pawlowi, gdy mowil o blisko¶ci Maryi, o iego oddaniu siê JEJ.
Niespodziewanie zrozumia³am sercem, jak bliska Jezusowi jest JEGO MATKA. Nosila Go pod sercem, urodzila, karmila piersia, ko³ysa³a…A w koncu – stala pod krzyzem, na ktorym umieral i z którego, w tej strasznej chwili, powierzyl Jej Misje bycia Matka dla wszystkich ludzi…dla mnie…Zawsze wierzylam w to, a ostatnio zrozumia³am sercem…Jakze mi trudno znale¼æ slowa, by wyrazic swe uczucie, które by³o, ale stalo siê czulym ukochaniem Najswietszej MATKI…Zapragnelam to wypowiedziec, podzielic siê z Wami, drodzy Przyjaciele DOMu.
Prowadz nas, Matko do Swego Syna, proszê!

[Dorota Halasa]

Bardzoe pieknie Zosiu napisalas. Bog zaplac

[EwaH]

tak Zosiu, cieszê siê, ¿e podzieli³a¶ siê swym " odkryciem". Ja jestem jeszcze w fazie pierwszej, -jeszcze - czyli z ufno¶ci± , ¿e mo¿e i przede mn± g³êbsze wchodzenie w tajemnice wiary.

[ElzbietaS]

"Zrozumieæ sercem" , Duch Swiety wydobyl ze mnie ... : „Jakze wielka, jak wype³niona £aska jest MatkaBo¿a!”.
Piêkne ¶wiadectwo , dziêki Zosiu.

[Abuna Zygmunt]

Tak, chodzi wlasnie o to "drugie dno", chodzi o glebsze rozumienie tego o czym sie wie. Wcale nie polega to na skomplikowanej werbalizacji, ale wprost przeciwnie, jest to nazywanie rzeczy po imieniu, mowienie wprost. Jest to jezyk wiary i milosci, a jednak mam olbrzymie trudnosci z czytaniem "Dziennika" sw. Faustyny i po kilku wersetach nie jestem w stanie pojsc dalej...

[Abuna Zygmunt]

Jeszcze mialem dodac, ale zapomnialem o tym, ze to co piszesz Zosiu stanowi istote KONSEKRACJI. Ma sens tylko wowczas gdy nasze pragnienie "przepelnienia laska Boza" jest tak wyczuwalne aby oprzec o nie cale nasze zycie.
To wlasnie mialem na mysli piszac o DOMu i o tym aby byl on forma tworzenia WSPOLNOTY, z jednej strony takiej jaka juz jest, otwartej dla wszystkich, bez wyjatku, z drugiej zas takiej ktora wiaze owo "spojrzenie wewnetrzne", pragnienie poswiecenia zycia Bogu, udzial w "godach Baranka" juz teraz, jeszcze tutaj, natej starej ziemi. W tym nasza mlodosc i mlodosc Kosciola sie kryje.
Ide spowiadac, a potem sniadanie. Nie przeczy to w niczym temu co powiedzialem wyzej, tak jak i to ,ze teraz pisze i serdecznie pozdrawiam Wszysatkich, zarowno tych ktorzy rozumieja to co pisze jak i tych ktorzy staraja sie to zrozumiec.