(1 Sm 1,24-28)
Gdy Anna odstawiła Samuela od piersi, wzięła go z sob± w drogę, zabieraj±c również trzyletniego cielca, jedn± efę m±ki i bukłak wina. Przyprowadziła go do domu Pana, do Szilo. Chłopiec był jeszcze mały. Zabili cielca i poprowadzili chłopca przed Helego. Powiedziała ona wówczas: Pozwól, panie mój! Na twoje życie! To ja jestem ow± kobiet±, która stała tu przed tob± i modliła się do Pana. O tego chłopca się modliłam, i spełnił Pan pro¶bę, któr± do Niego zanosiłam. Oto ja oddaję go Panu. Po wszystkie dni, jak długo będzie żył, zostaje oddany na własno¶ć Panu. I oddali tam pokłon Panu.
(Ps: 1 Sm 2,1.4-8)
REFREN: Całym swym sercem raduję się w Panu
Raduje się me serce w Panu,
moc moja ku Panu się wznosi.
Rozwarły się me usta na wrogów moich,
gdyż cieszyć się mogę Twoj± pomoc±.
Łuki siłaczy się łami±,
słabi przepasuj± się moc±,
Za chleb najmuj± się syci, a odpoczywaj± głodni,
niepłodna rodzi siedmioro,
a więdnie bogata w dzieci.
To Pan daje ¶mierć i życie,
w grób wtr±ca i zeń wywodzi.
Pan uboży i wzbogaca,
poniża i wywyższa.
Z pyłu podnosi biedaka,
z barłogu dĽwiga nędzarza,
By go w¶ród ksi±ż±t posadzić,
by dać mu stolicę chwały.
Królu narodów, kamieniu węgielny Ko¶cioła, przyjdĽ i zbaw człowieka, którego z mułu utworzyłe¶
(Łk 1,46-56)
Wtedy Maryja rzekła:
Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.
Oto bowiem błogosławić mnie będ±
odt±d wszystkie pokolenia,
gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
¦więte jest Jego imię
a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia
[zachowuje] dla tych, co się Go boj±.
On przejawia moc ramienia swego,
rozprasza [ludzi] pyszni±cych się zamysłami serc swoich.
Str±ca władców z tronu,
a wywyższa pokornych.
Głodnych nasyca dobrami,
a bogatych z niczym odprawia.
Uj±ł się za sług± swoim, Izraelem,
pomny na miłosierdzie swoje
jak przyobiecał naszym ojcom
na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki.
Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.
........................
www.mateusz.pl/czytania
Jeszcze noc. Pada deszcz. Jakis bol pod zebrami. Nie dam rady wybrac sie do odleglego Kosciola na Roraty. Pobedę w cieplym mieszkaniu z dzisiejszymi Czytaniami...
Dzis inaczej odbieram Magnificat. Zwykle zastanawialam sie, w jaki sposob powstala ta Piesn Maryi. Ale teraz wiem, ze to sama Maryja przekazala sw. Łukaszowi jej słowa. Duch sw.sprawil, ze przetrwaly one dla nas do dzisiaj...
Pomyslalam przed chwila, ze z takiej kolosalnej radosci mozna byloby oszalec...Mozna byloby, gdyby nie chodzilo bezposrednio o Sprawe Boz±, o Poczecie w łonie pokornej kobiety, oczekiwanego przez tysiace lat, Mesjasza!
Maryja prawie krzyczy:
"Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.
Oto bowiem błogosławić mnie będ±
odt±d wszystkie pokolenia,
gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny!"
Krzyczy o uwielbieniu i radosci i powtarza to Ewangeliscie, bysmy i my mieli udzial w Jej szcze¶ciu...Ilez w tym wołaniu jest głebokiej, ¶wiadomej unizonosci, prostoty, skromnosci; a jednoczesnie wie Maryja, jak zostala przez Boga wywyzszona...Niech i ja zaspiewam za Tob±, Matko Boza:
"...¦więte jest Jego imię
a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia
[zachowuje] dla tych, co się Go boj±.
On przejawia moc ramienia swego,
rozprasza [ludzi] pyszni±cych się zamysłami serc swoich.
Str±ca władców z tronu,
a wywyższa pokornych.
Głodnych nasyca dobrami,
a bogatych z niczym odprawia..."
Ja widzę rado¶ć i uwielbienie Maryi jako cichutkie- tak bardzo, że niedostrzegalne dla otoczenia.
Celebryci gdy zdobęd± pierwsze miejsce często krzycz± i szalej±.Cicha rado¶ć Maryi wg mnie nie wynosi się nad innych
Prawdziwa radosc nie jest narcyzystycznym zadowoleniem. Prawdziwa radosc wystepuje tylko w kontek¶cie Bozej sprawiedliwo¶ci, która ratuje ubogich i skrzywdzonych. Prawdziwa radosc to Zbawienie.
„Oto bowiem błogosławić mnie będ± odt±d wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny”.
Maryja nie raduje się z tego powodu, ze „błogosławić ja będ± odtad wszystkie pokolenia”, ale z tego powodu, ze zostana w ten sposób ujawnione „wielkie rzeczy Boga”, gdyz On jest autorem Zbawienia.
Mysle, ze nie tyle nalezy sadzic, ze literalnie zapisal sw. Lukasz slowa Maryi, ktora musialaby nauczyc sie ich na pamiec, ale ze te slowa oddaja tresc jej hymnu radosci ktory spiewala Bogu, jej modlitwy, ducha ktorym zyla. Tym bardziej, ze "magnificat" posiada wyrazne odniesienie do proroctwa mesjanskich Starego Testamentu, cytujac wprost niektore ich zwroty. Tym bardziej zyskuje przez to "magnificat" na glebi i tym bardziej swiadczy o biblijnej duchowosci Maryi.
Nie moĹĽesz pisać nowych tematĂłw Nie moĹĽesz odpowiadać w tematach Nie moĹĽesz zmieniać swoich postĂłw Nie moĹĽesz usuwać swoich postĂłw Nie moĹĽesz gĹ‚osować w ankietach Nie możesz zał±czać plików na tym forum Nie możesz ¶ci±gać zał±czników na tym forum
FAQ
Szukaj
UĹĽytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
