nasz DOM

[ZoRo]

¦liczny jestes w swoich wierszach, Abuno! I g³eboki, i przezroczysty....i taki bliski...bo Bo¿y...i nasz...Ogromne szczê¶cie mieæ Taaaaakich PRZYJACIÓ£! Dziêkujê ca³ym sercem, Bo¿e nasz!

Wiara

tak jakbym stoj±c na krawêdzi nocy
nowe l±dy dostrzega³
nowe siê rysowa³y przede mn± drogi
tak jak bym ja stawa³ siê nowy
fala za fal±
g³êbina za g³êbin±
jakbym do tych l±dów p³yn±³
maleñk± ³upin± wiary

Takie mam przekonanie

przepraszam bardzo
nie czekajcie na ¿adne podsumowanie
przepraszam za brak formu³
i wzajemne ich wi±zanie w twierdzenia
nie mam porad na sprzeda¿
ani na rozdanie
i d ê
i tylko takie mam przekonanie
¿e Kto¶ idzie ze mn±
taki mam przydzia³ nadziei
która dzisiaj znów zaczê³a siê zielenic
mo¿e dlatego ¿e taki s³oneczny poranek
mo¿e dlatego ¿e bardzo kosztowny by³
mój poprzedni przystanek
na którym umar³em
a cia³o zosta³o pochowane
na wieczn± ranê duszy
takie mam przekonanie
¿e rana zosta³a uzdrowiona
i teraz dziêkujê Ci - tym pisaniem

Szczê¶cie wieczne

wali siê na mnie szczê¶cie jak lawina
jasne strugi uniesieñ przeszywaj± moj± duszê
jakbym ju¿ wcale materialnego cia³a nie mia³
ledwo oddychaj±c mijam jakie¶ wodospady ¶piewne
gra we mnie muzyka jakiego¶ rajskiego strumyka
anio³y ¶wiêtuj± wniebowst±pienie mojej modlitwy
ziemia coraz bardziej mi spod nóg umyka

Twoja obecno¶æ dobra jest i krzepi±ca jak chleb
spo¿ywam pierwsze kêsy nowego ¿ycia

Tak bardzo

kochasz ¶wiat tak bardzo
¿e chcesz jego zbawienia
nawet za cenê krzy¿a
Twojego Syna

tak kochasz cz³owieka
¿e nie ma dla niego
innego istnienia
jak tylko z Tob±
i tylko na wieki

Ty te¿

Niebiañskie pochodnie proroctw
Znacz± moj± drogê do nieba
Wiary mej nie oddam
Nawet za rado¶ci ogromne
Bo dziêki niej zbawienie
Cicho we mnie dojrzewa i skromnie
A gdy przez mia³ko¶æ czasu siê przebijê
To wówczas ju¿ nie pochodnie
Ale niebo zobaczê ogromne

Gdy przyjdziesz po mnie

Ty te¿ przecie¿ na to czekasz

Wiersze O.Zygmunta Kwiatkowskiego