(Dz 15,7-21)
W Jerozolimie po d³ugiej wymianie zdañ przemówi³ Piotr do aposto³ów i starszych: Wiecie, bracia, ¿e Bóg ju¿ dawno wybra³ mnie spo¶ród was, aby z moich ust poganie us³yszeli s³owa Ewangelii i uwierzyli. Bóg, który zna serca, za¶wiadczy³ na ich korzy¶æ, daj±c im Ducha ¦wiêtego tak samo jak nam. Nie zrobi³ ¿adnej ró¿nicy miêdzy nami a nimi, oczyszczaj±c przez wiarê ich serca. Dlaczego wiêc teraz Boga wystawiacie na próbê, wk³adaj±c na uczniów jarzmo, którego ani ojcowie nasi, ani my sami nie mieli¶my si³y d¼wigaæ. Wierzymy przecie¿, ¿e bêdziemy zbawieni przez ³askê Pana Jezusa tak samo jak oni. Umilkli wszyscy, a potem s³uchali opowiadania Barnaby i Paw³a o tym, jak wielkich cudów i znaków dokona³ Bóg przez nich w¶ród pogan. A gdy i oni umilkli, zabra³ g³os Jakub i rzek³: Pos³uchajcie mnie, bracia! Szymon opowiedzia³, jak Bóg raczy³ wybraæ sobie lud spo¶ród pogan. Zgadzaj± siê z tym s³owa Proroków, bo napisano: Potem powrócê i odbudujê przybytek Dawida, który znajduje siê w upadku. Odbudujê jego ruiny i wzniosê go, aby pozostali ludzie szukali Pana i wszystkie narody, nad którymi wzywane jest imiê moje - mówi Pan, który to sprawia. To s± [Jego] odwieczne wyroki. Dlatego ja s±dzê, ¿e nie nale¿y nak³adaæ ciê¿arów na pogan, nawracaj±cych siê do Boga, lecz napisaæ im, aby siê wstrzymali od pokarmów ofiarowanych bo¿kom, od nierz±du, od tego, co uduszone, i od krwi. Z dawien dawna bowiem w ka¿dym mie¶cie s± ludzie, którzy co szabat czytaj± Moj¿esza i wyk³adaj± go w synagogach.
(Ps 96,1-3.10)
REFREN: Po¶ród narodów g³o¶cie chwa³ê Pana
¦piewajcie Panu pie¶ñ now±
¦piewaj Panu, ziemio ca³a.
¦piewajcie Panu, s³awcie Jego imiê,
ka¿dego dnia g³o¶cie Jego zbawienie.
G³o¶cie Jego chwa³ê w¶ród wszystkich narodów,
rozg³aszajcie cuda po¶ród wszystkich ludów
G³o¶cie w¶ród ludów, ¿e Pan jest Królem,
On utwierdzi³ ¶wiat tak, ¿e siê nie zachwieje,
bêdzie sprawiedliwie s±dzi³ wszystkie ludy.
(J 10,27)
Moje owce s³uchaj± mojego g³osu, Ja znam je, a one id± za Mn±.
(J 15,9-11)
Jezus powiedzia³ do swoich uczniów: Jak Mnie umi³owa³ Ojciec, tak i Ja was umi³owa³em. Wytrwajcie w mi³o¶ci mojej! Je¶li bêdziecie zachowywaæ moje przykazania, bêdziecie trwaæ w mi³o¶ci mojej, tak jak Ja zachowa³em przykazania Ojca mego i trwam w Jego mi³o¶ci. To wam powiedzia³em, aby rado¶æ moja w was by³a i aby rado¶æ wasza by³a pe³na.
...........................
www.mateusz.pl/czytania
Wytrwajcie w mi³o¶ci mojej!
...
aby rado¶æ moja w was by³a
Dwa s³owa: mi³o¶æ i rado¶æ. Mi³o¶æ nie zawsze ma u¶miechniêta twarz. Rado¶æ sie ¶mieje .
Ta rado¶æ ma byc pe³na.
Czy taka jak przy pierwszym spojrzeniu matki na nowonarodzone, zdrowe dziecko?
Prawdziwa milosc pragnie rado¶ci tego kogo siê miluje. Chrystus pragnie naszej rado¶ci bardziej anizeli my sami jej pragniemy dla nas samych. On nas do niej prowadzi. Sens zycia polega na tym aby „wytrwac w Jego mi³o¶ci”, aby siê niczym nie zrazic, aby kontynuowac mimo wszystkich pokus i trudno¶ci nasza wêdrówkê wiary, aby dojsc do Ziemi Obiecanej.
Nasza religijno¶æ bardzo czêsto do tego stopnia przytloczona jest horrorem krzyza, ze z trudem dociera do niej rzeczywisto¶æ Zmartwychwstania, i tylko w formie suchej deklaracji . Brakuje jej przyjecia cala glebia i cala moca ducha. Kiedy tak siê stanie, uwalnia siê cz³owiek od strachu i zostaje napelniony rado¶ci±
Prawdziwa milosc pragnie rado¶ci tego kogo siê miluje. Chrystus pragnie naszej rado¶ci bardziej anizeli my sami jej pragniemy dla nas samych. On nas do niej prowadzi. Sens zycia polega na tym aby „wytrwac w Jego mi³o¶ci”, aby siê niczym nie zrazic, aby kontynuowac mimo wszystkich pokus i trudno¶ci nasza wêdrówkê wiary, aby dojsc do Ziemi Obiecanej.
Nasza religijno¶æ bardzo czêsto do tego stopnia przytloczona jest horrorem krzyza, ze z trudem dociera do niej rzeczywisto¶æ Zmartwychwstania, i tylko w formie suchej deklaracji . Brakuje jej przyjecia cala glebia i cala moca ducha. Kiedy tak siê stanie, uwalnia siê cz³owiek od strachu i zostaje napelniony rado¶ci±
Sa to bardzo wazne wskazania dla Kosciola równie¿ dzisiaj( I czytanie) , aby nie trzymac siê niewolniczo litery prawa, ale kierowac siê w jego stosowaniu Bozym Duchem mi³o¶ci, to znaczy dbac o to aby „prawo by³o dla ludzi, a nie ludzie dla prawa”i w ten sposób uwielbiac Boga.
Istotne jest przyjecie Ewangelii, a wiec wiara w Chrystusa. To jaki bêdzie jej wyraz liturgiczny i prawny, zalezy od kultury czasu i miejsca. Ewangelia powinna byæ adresowana do ¿ywych ludzi , posiadaj±cych okre¶lon± kulturê, tak aby latwiej i lepiej mogli j± zrozumiec , a nastepnie wcielic ja w zycie.
Nie wiem czy dar otworzenia siê gleboko na tajemnice Zmartwychwstania nie jest chwilow± ³aska.Mysle tak bo opuszczenie przezywal Jezus,Matka Teresa z Kalkuty,Teresa od Dzieciatka Jezus.Mam takie doswiadczenie,ze dzis moge miec wiare niczym pewnosc a jutro pozostaje ona jako akt wysilku na przekor uczuciom
boje sie ,,godziny panowania ciemnosci,,gdy sa trudne doswiadczenia zewnetrzne i jeszcze rozum jest ukrzyzowany i dusza czuje sie opuszczona.Czlowiek jest wtedy taki bezbronny,bezradny
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz gÅ‚osować w ankietach Nie mo¿esz za³±czaæ plików na tym forum Nie mo¿esz ¶ci±gaæ za³±czników na tym forum