(Rdz 17,1.9-10.15-22)
A gdy Abram miał dziewięćdziesiąt dziewięć lat, ukazał mu się Pan i rzekł do niego: Jam jest Bóg Wszechmogący. Służ Mi i bądź nieskazitelny, Potem Bóg rzekł do Abrahama: Ty zaś, a po tobie twoje potomstwo przez wszystkie pokolenia, zachowujcie przymierze ze Mną. Przymierze, które będziecie zachowywali między Mną a wami, czyli twoim przyszłym potomstwem, polega na tym: wszyscy wasi mężczyźni mają być obrzezani; I mówił Bóg do Abrahama: żony twej nie będziesz nazywał imieniem Saraj, lecz imię jej będzie Sara. Błogosławiąc jej, dam ci i z niej syna, i będę jej nadal błogosławił, tak że stanie się ona matką ludów i królowie będą jej potomkami. Abraham, upadłszy na twarz, roześmiał się; pomyślał sobie bowiem: Czyż człowiekowi stuletniemu może się urodzić syn? Albo czy dziewięćdziesięcioletnia Sara może zostać matką? Rzekł zatem do Boga: Oby przynajmniej Izmael żył pod Twoją opieką! A Bóg mu na to: Ależ nie! Żona twoja, Sara, urodzi ci syna, któremu dasz imię Izaak. Z nim też zawrę przymierze, przymierze wieczne z jego potomstwem, które po nim przyjdzie. Co do Izmaela, wysłucham cię: Oto pobłogosławię mu, żeby był płodny, i dam mu niezmiernie liczne potomstwo; on będzie ojcem dwunastu książąt, narodem wielkim go uczynię. Moje zaś przymierze zawrę z Izaakiem, którego urodzi ci Sara za rok o tej porze. Wypowiedziawszy te słowa, Bóg oddalił się od Abrahama.
(Ps 128,1-5)
REFREN: Błogosławiony, kto się boi Pana
Szczęśliwy człowiek, który się boi Pana
i chodzi Jego drogami.
Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich,
szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.
Małżonka twoja jak płodny szczep winny
w zaciszu twojego domu.
Synowie twoi jak oliwne gałązki
dokoła twego stołu.
Tak będzie błogosławiony człowiek,
który się boi Pana.
Niech cię z Syjonu Pan pobłogosławi
i obyś oglądał pomyślność Jeruzalem
przez wszystkie dni twego życia.
(Mt 8,17)
Jezus wziął na siebie nasze słabości i nosił nasze choroby.
(Mt 8,1-4)
Gdy Jezus zeszedł z góry, postępowały za Nim wielkie tłumy. A oto zbliżył się trędowaty, upadł przed Nim i prosił Go: Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić. /Jezus/ wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł: Chcę, bądź oczyszczony! I natychmiast został oczyszczony z trądu. A Jezus rzekł do niego: Uważaj, nie mów nikomu, ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich.
..............................
www.mateusz.pl/czytania
Nie znamy drog Bozych, chyba ze On sam nam je objawi. Mysli Boze nie sa naszym ograniczonym mysleniem, a wieczny Bog inaczej od nas zarzadza czasem. Dlatego nasza pierwsza i najwazniejsza mądrością zyciowa jest całkowite powierzenie się Bogu i czynienie wszystkiego wedlug Jego świętej woli.
Tredowaty zawierzyl caly swój los Jezusowi, ufając w Jego moc i w Jego milosierdzie, inaczej nie przyszedłby do Niego i nie prosil o ratunek.
Jezus dotknął trędowatego, wbrew temu co nakazywalo Prawo. Jezus jednak oczyścił go z tradu, a wiec dotknął go zdrowego. Pokazal jednoczesnie, ze prawo miłości i prawo zbawienia, a wiec prawo Nowego Testametu jest wyższe od prawa Starego Przymierza.
Pan Jezus nie dba o rozglos i slawę. Nie zalezy Mu na tym aby rozgłaszano o Jego mocy cudotwórczej. Jemu zalezy na człowieku , na tym aby go zbawic. Chcial aby człowiek zrozumial , ze jest On BOZYM CHCENIEM ZBAWIENIA i ze Jego dotyk leczy. KOMUNIA SWIETA jest tego szczegolna tajemnica.
Obrzezanie jest znakiem przymierza z Bogiem. Nowe Przymierze posiada innego rodzaju obrzezanie, które ma charakter głębszy. Jest nim Chrzest Swiety, a wiec wszczepienie w krzyz Chrystusa , czyli udzial w Jego śmierci i zmartwychwstaniu.
Obrzezanie jest znakiem przymierza z Bogiem. Nowe Przymierze posiada innego rodzaju obrzezanie, które ma charakter głębszy. Jest nim Chrzest Swiety, a wiec wszczepienie w krzyz Chrystusa , czyli udzial w Jego śmierci i zmartwychwstaniu.
Obrzezanie jest znakiem przymierza z Bogiem. Nowe Przymierze posiada innego rodzaju obrzezanie, które ma charakter głębszy. Jest nim Chrzest Swiety, a wiec wszczepienie w krzyz Chrystusa , czyli udzial w Jego śmierci i zmartwychwstaniu.
Usmiech zwątpienia calkiem spontanicznie pojawil się na twarzy Abrahama. Był on refleksem jego serca, które nie było skore do przyjecia Bozego objawienia jako prawdy, ale traktowalo je jako rodzaj figury retorycznej. Dlatego Abraham prosil, aby w sposób konkretny Bog pobłogosławił „przynajmniej Izmaela”
"usmiech zwatpienia" /AZ/,
ilez razy go doswiadczam w swoim zyciu i cieszy mnie on, bo jest swiadectwem wiary oczekujacych na blogoslawienstwo widocznego, dajacego sie odczuc dotyku Boga. Czekamy... ufajac w jedynie dobra wole Boga.
Nie moĹźesz pisaÄ nowych tematĂłw Nie moĹźesz odpowiadaÄ w tematach Nie moĹźesz zmieniaÄ swoich postĂłw Nie moĹźesz usuwaÄ swoich postĂłw Nie moĹźesz gĹosowaÄ w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum
FAQ
Szukaj
UĹźytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
