(Rdz 44,18-21.23b-29.45,1-5)
Juda oraz jego bracia przyszli do domu Józefa. Juda, zbli¿ywszy siê do niego, rzek³: Pozwól, panie mój, aby twój s³uga powiedzia³ s³owo wobec ciebie. I nie gniewaj siê na twego s³ugê, wszak¿e¶ ty jak faraon! Pyta³ mój pan swoje s³ugi: Czy macie ojca lub brata? Odpowiedzieli¶my panu mojemu: Mamy starego ojca i jeszcze jednego, najm³odszego brata, zrodzonego przez niego ju¿ w staro¶ci. Brat tego najm³odszego nie ¿yje; zosta³ on wiêc jeden z tej samej matki i dlatego ojciec go pokocha³. Rozkaza³e¶ s³ugom twoim: Sprowad¼cie go do mnie, abym móg³ go zobaczyæ. Je¶li nie przyjdzie z wami wasz najm³odszy brat, nie pokazujcie mi siê na oczy. Gdy wiêc przyszli¶my do twego s³ugi, ojca naszego, powtórzyli¶my mu twe s³owa, panie. Potem za¶ powiedzia³ nam ojciec: Id¼cie znów, aby zakupiæ dla nas ¿ywno¶ci. Odpowiedzieli¶my: Nie mo¿emy i¶æ. Pójdziemy tylko wtedy, gdy z nami pójdzie nasz najm³odszy brat. Bo nie mo¿emy pokazaæ siê owemu mê¿owi, je¶li nie bêdzie z nami naszego najm³odszego brata. Wtedy powiedzia³ nam twój s³uga, ojciec nasz: Wiecie, ¿e jedna z mych ¿on urodzi³a mi dwóch synów. Jeden - wyszed³ ode mnie i wtedy pomy¶la³em sobie, ¿e zosta³ rozszarpany, gdy¿ wiêcej go ju¿ nie widzia³em. Je¿eli i tego drugiego zabierzecie ode mnie i spotka go jakie¶ nieszczê¶cie, moja siwizna zst±pi do Szeolu w¶ród niedoli. Józef nie móg³ opanowaæ swego wzruszenia i wobec wszystkich, którzy tam byli, zawo³a³: Niechaj wszyscy st±d wyjd±! Nikogo nie by³o z nim, gdy Józef da³ siê poznaæ swym braciom. Wybuchn±wszy g³o¶nym p³aczem, tak ¿e a¿ us³yszeli Egipcjanie oraz dworzanie faraona, rzek³ do swych braci: Ja jestem Józef! Czy ojciec mój jeszcze ¿yje? Ale bracia nie byli w stanie mu odpowiedzieæ, gdy¿ siê go zlêkli. On za¶ rzek³ do nich: Zbli¿cie siê do mnie! A gdy oni siê zbli¿yli, powtórzy³: Ja jestem Józef, brat wasz, to ja jestem tym, którego sprzedali¶cie do Egiptu. Ale teraz nie smuæcie siê i nie wyrzucajcie sobie, ¿e¶cie mnie sprzedali. Bo dla waszego ocalenia od ¶mierci Bóg wys³a³ mnie tu przed wami.
(Ps 105,16-21)
REFREN: Wspomnijcie cuda, które Pan Bóg zdzia³a³
Potem g³ód przywo³a³ na ziemiê
i odebra³ ca³y zapas chleba.
Wys³a³ przed nimi mê¿a:
Józefa, którego sprzedano w niewolê.
Kajdanami ¶cisnêli mu nogi,
jego kark zakuto w ¿elazo,
a¿ siê spe³ni³a jego przepowiednia
i po¶wiadczy³o j± s³owo Pana.
Król pos³a³, aby go uwolniæ,
uwolni³ go w³adca ludów.
Ustanowi³ go panem nad swoim domem,
w³adc± nad ca³± sw± posiad³o¶ci±.
(Mk 1,15)
Bliskie jest królestwo Bo¿e. Nawracajcie siê i wierzcie w Ewangeliê.
(Mt 10,7-15)
Jezus powiedzia³ do swoich aposto³ów: Id¼cie i g³o¶cie: Bliskie ju¿ jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umar³ych, oczyszczajcie trêdowatych, wypêdzajcie z³e duchy! Darmo otrzymali¶cie, darmo dawajcie! Nie zdobywajcie z³ota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie na drogê torby ani dwóch sukien, ani sanda³ów, ani laski! Wart jest bowiem robotnik swej strawy. A gdy przyjdziecie do jakiego¶ miasta albo wsi, wywiedzcie siê, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie siê, dopóki nie wyjdziecie. Wchodz±c do domu, przywitajcie go pozdrowieniem. Je¶li dom na to zas³uguje, niech zst±pi na niego pokój wasz; je¶li za¶ nie zas³uguje, niech pokój wasz powróci do was! Gdyby was gdzie nie chciano przyj±æ i nie chciano s³uchaæ s³ów waszych, wychodz±c z takiego domu albo miasta, strz±¶nijcie proch z nóg waszych! Zaprawdê, powiadam wam: Ziemi sodomskiej i gomorejskiej l¿ej bêdzie w dzieñ s±du ni¿ temu miastu.
Posluga ewangelizacyjna powinna siê opierac na mocy Bozej i jako taka , powinna byæ ca³kowicie uwolniona od wszelkich ubezpieczen i trosk o potrzeby codziennego zycia.
Gloszenie blisko¶ci Krolestwa Bozego polega nie tylko na slowach, gdyz byloby to wowczas zwykla agitacja, ale na znakach Krolestwa, to znaczy na zbawczych cudach . W naszych czasach, na naszych oczach jest ich coraz wiecej. O czym by to swiadczylo ?
„Nie smuæcie siê i nie wyrzucajcie sobie, ¿e¶cie mnie sprzedali. Bo dla waszego ocalenia od ¶mierci Bóg wys³a³ mnie tu przed wami”. Nie znaczy to , ze milosierdzie Boze pomniejsza wage zla i odpowiedzialno¶ci za nie. Grzech wybaczony nie jest mniejszym grzechem. Milosierdzie Boze jednak, nie pomniejszaj±c grzechu, sprawia, ze staje siê on przyczyna zwielokrotnionego dobra i pomno¿enia radosci p³yn±cej z wdziêczno¶ci za zbawienie.
Milosierne zachowanie Jozefa w duzej mierze wi±za³o siê ze ¶wiadectwem jego braci o wielkiej mi³o¶ci ojca wzglêdem niego i wzglêdem jego m³odszego brata, Beniamina.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz gÅ‚osować w ankietach Nie mo¿esz za³±czaæ plików na tym forum Nie mo¿esz ¶ci±gaæ za³±czników na tym forum