Strona Główna nasz DOM
www.netparafia.pl

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  Chat

Poprzedni temat «» NastÄ™pny temat
Czytania - IIINIEDZIELA ADWENTU - 13GRUDNIA 2015
Autor Wiadomość
Rozaniec


Miejscowosc: Ca³y ¦wiat
WysÅ‚any: 12 GrudzieÅ„ 2015, 15:55   Czytania - IIINIEDZIELA ADWENTU - 13GRUDNIA 2015

III niedziela Adwentu - 13 GRUDNIA 2015

(So 3,14-18a)
Wy¶piewuj, Córo Syjoñska! Podnie¶ radosny okrzyk, Izraelu! Ciesz siê i wesel z ca³ego serca, Córo Jeruzalem! Oddali³ Pan wyroki na ciebie, usun±³ twego nieprzyjaciela: król Izraela, Pan, jest po¶ród ciebie, nie bêdziesz ju¿ ba³a siê z³ego. Owego dnia powiedz± Jerozolimie: Nie bój siê, Syjonie! Niech nie s³abn± twe rêce! Pan, twój Bóg jest po¶ród ciebie, Mocarz - On zbawi, uniesie siê weselem nad tob±, odnowi sw± mi³o¶æ, wzniesie okrzyk rado¶ci, (jak w dniu uroczystego ¶wiêta).

(Ps: Iz 12,2-6)
REFREN: G³o¶my z weselem, Bóg jest miêdzy nami.

Oto Bóg jest moim zbawieniem,
bêdê mia³ ufno¶æ i baæ siê nie bêdê.
Bo Pan jest moj± moc± i pie¶ni±,
On sta³ siê dla mnie zbawieniem.

Wy za¶ z weselem czerpaæ bêdziecie wodê
ze zdrojów zbawienia.
Chwalcie Pana, wzywajcie Jego imienia,
dajcie poznaæ Jego dzie³a miêdzy narodami,
przypominajcie, ¿e wspania³e jest imiê Jego.

¦piewajcie Panu, bo uczyni³ wznios³e rzeczy,
niech to bêdzie wiadome po ca³ej ziemi.
Wzno¶ okrzyki i wo³aj z rado¶ci, mieszkanko Syjonu,
bo wielki jest po¶ród ciebie, ¦wiêty Izraela.

(Flp 4,4-7)
Radujcie siê zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie siê! Niech bêdzie znana wszystkim ludziom wasza wyrozumia³a ³agodno¶æ: Pan jest blisko! O nic siê ju¿ zbytnio nie troskajcie, ale w ka¿dej sprawie wasze pro¶by przedstawiajcie Bogu w modlitwie i b³aganiu z dziêkczynieniem! A pokój Bo¿y, który przewy¿sza wszelki umys³, bêdzie strzeg³ waszych serc i my¶li w Chrystusie Jezusie.

(Iz 61,1)
Duch Pana Boga nade mn±, pos³a³ mnie g³osiæ dobr± nowinê ubogim.

(£k 3,10-18)
Pyta³y go t³umy: Có¿ wiêc mamy czyniæ? On im odpowiada³: Kto ma dwie suknie, niech [jedn±] da temu, który nie ma; a kto ma ¿ywno¶æ, niech tak samo czyni. Przychodzili tak¿e celnicy, ¿eby przyj±æ chrzest, i pytali go: Nauczycielu, co mamy czyniæ? On im odpowiada³: Nie pobierajcie nic wiêcej ponad to, ile wam wyznaczono. Pytali go te¿ i ¿o³nierze: A my, co mamy czyniæ? On im odpowiada³: Nad nikim siê nie znêcajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie na swoim ¿o³dzie. Gdy wiêc lud oczekiwa³ z napiêciem i wszyscy snuli domys³y w sercach co do Jana, czy nie jest Mesjaszem, on tak przemówi³ do wszystkich: Ja was chrzczê wod±; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwi±zaæ rzemyka u sanda³ów. On chrzciæ was bêdzie Duchem ¦wiêtym i ogniem. Ma On wiejad³o w rêku dla oczyszczenia swego om³otu: pszenicê zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym. Wiele te¿ innych napomnieñ dawa³ ludowi i g³osi³ dobr± nowinê.
...............................
www.mateusz.pl/czytania
 
 
ZoRo


Miejscowosc: Warszawa
WysÅ‚any: 12 GrudzieÅ„ 2015, 22:01   Rado¶æ w Panu jest nasz± ostoj± - Kryspin z Viterbo

http://www.angelus.pl/ind...yspin-z-viterbo
Rado¶æ w Panu jest nasz± ostoj± - Kryspin z Viterbo

Ucieszy³em siê, otrzymawszy Twój wielce szanowny list, z którego siê dowiedzia³em, ¿e ca³ym sercem przyj±³e¶ te s³owa ¶wiêto¶ci, które najukochañszy Pan zostawi³ nam w swojej Ewangelii. W³a¶nie tam znajduje siê bezpieczna i pewna droga, po której ka¿dy mo¿e kroczyæ wed³ug Jego naj¶wiêtszej woli. Pomaga nadto rozmy¶lanie nad wielce b³ogos³awionym ¿yciem i mêk± Chrystusa, które mo¿na nazwaæ niezawodn± szko³±, w jakiej odrzuciwszy wszelkie b³êdy, chrze¶cijanin mo¿e siê æwiczyæ do wszelkiego rodzaju cnót.

Jednak jest rzecz± konieczn±, aby¶ mia³ silnego i wielkiego ducha dla oddalania wszelkiego smutku i zamêtu: ka¿dy lêk bowiem rodzi siê tak z naturalnej s³abo¶ci, jak i z diabelskiego podstêpu albo z jakiej¶ zewnêtrznej przyczyny. Lecz z jakiegokolwiek ¼ród³a on pochodzi, Ty niew±tpliwie powiniene¶ siê staraæ go wyrzucaæ, pamiêtaj±c o s³owach z ksiêgi Eklezjastesa: "Oddal d³ugotrwa³y smutek od siebie; bo smutek zgubi³ wielu i nie ma w nim ¿adnego po¿ytku". Bo je¿eli w duszy zaczniesz siê sk³aniaæ do tego rodzaju chorobliwego smutku, nêkaj±ce Ciê z³o siê nie zmniejszy, a wrêcz nabierze wiêkszej st±d mocy.
Dlatego zachêcam Ciê, aby¶ siê zda³ na najukochñszego Pana, który mówi: "Beze Mnie nic nie mo¿ecie uczyniæ". Chocia¿ nie mo¿emy uczyniæ nic dobrego, jednak z naszej strony powinni¶my siê staraæ zrobiæ to, co mo¿emy.
Dlatego kiedy poczujesz, ¿e zbli¿a siê do Ciebie jaki¶ smutek, czy to gdy udajesz siê do s³uchania spowiedzi, czy to do jakiego¶ innego obowi±zku spe³nianego na wiêksz± chwa³ê Boga, nie powiniene¶ z tego powodu siê zatrzymywaæ, ale id¼; id¼ rado¶nie i chêtnie, nie zwracaj±c nañ ¿adnej uwagi.
Raczej powiniene¶ ucinaæ ka¿d± niepokoj±c± Ciê my¶l o przysz³ym smutku, mówi±c: "Rozpalony mi³o¶ci± Bo¿±, staram siê pe³niæ Jego wolê". I uwa¿aj, jak tylko potrafsz, aby¶ siê zawsze radowa³ w Panu i cieszy³ siê tym, co genialne, ale dobre i ¶wiête, ile razy opanowuje Ciê smutek.
Ja w ka¿dym razie nie zaprzestanê polecaæ Ciebie najs³odszemu Panu i Dziewicy Maryi, aby obdarzyli Ciê w³adz± i moc± do przezwyciê¿enia tych trudno¶ci. Tym niemniej chcia³bym, aby¶ wiedzia³, ¿e Twoja dusza wiele na tym zyska, i¿ najs³odszy Jezus pozwala nam do¶wiadczaæ podobnych przeciwno¶ci, aby jeszcze bardziej nas ubogaciæ niebieskimi dobrami.
A zatem odwagi, mój przyjacielu, poniewa¿ nasze ¿ycie, jak mówi Aposto³, jest ci±g³ym bojowaniem; lecz dlatego te¿ jest dla nas znakiem, ¿e z pomoc± mi³osiernego Boga znajdziemy siê kiedy¶ po¶ród najprzedniejszych mieszkañców Raju.
Bêdê pisa³ do Ciebie rzadko, zarówno dlatego, ¿e brakuje mi czasu, jak te¿ dlatego, ¿e sam bardziej potrzebujê nauki ni¿ pouczania kogo¶. Niech wiêc bêd± dla Ciebie nauczycielami ukochany Jezus wraz ze swoj± naj¶wiêtsz± Rodzicielk±, aby¶ do¶wiadczy³ mi³o¶ci Ich Obojga.
Módl siê do Boga za mnie nêdznego, który Ciê sk³adam na kochaj±cym sercu Jezusa i Maryi.

(Z Listów ¶w. Kryspina z Viterbo, List do ks. Giuseppe Smaghi, proboszcza ko¶cio³a ¶w. B³a¿eja w Pieve, wys³any 15 stycznia 1750; por. Analecta OFMCap, 1911, s. 22n)
 
 
Abuna Zygmunt
Abuna Zygmunt


Miejscowosc: Aleppo
WysÅ‚any: 13 GrudzieÅ„ 2015, 07:30   

Jestesmy uczniami Chrystusa. Jestesmy Jego Bracmi, bo namaszczeni zostali¶my Duchem Swietym - wod± Nowego ¯ycia i ogniem Sadu Bozego. Uczeñ Chrystusa powinien zyæ uczciwie i dzielic swoje dobra z potrzebuj±cymi. Wydaje siê, ze to niewiele, ale w rzeczywisto¶ci stanowi to podstawe pokoju spo³ecznego. Uczen Chrystusa powinien byæ przeciwieñstwem celebryty, karierowicza.


Jak bardzo na tê rado¶æ czekamy. Jak bardzo wydaje siê ona odlegla. Czy nie dlatego, ze skladano nam kiedys obietnice postepu, dobrobytu, pokoju spo³ecznego i pokoju miedzynarodowego i tymczasem to wszystko nas zawiod³o. Trudno nam uwierzyc w radosc i szczescie, widzac teraz sytuacje miedzynarodowa i to co siê u nas dzieje.
 
 
Abuna Zygmunt
Abuna Zygmunt


Miejscowosc: Aleppo
WysÅ‚any: 13 GrudzieÅ„ 2015, 07:33   

¦wiat zyje w gniewie i strachu. Cywilizacj± nasz± rzadzi egoizm. Coraz bardziej manifestuj± siê brak zaufania i wrogo¶æ. Chrystus natomiast chce aby zycie Kosciola opieralo sie na mi³o¶ci Boga i blizniego, co niesie ze soba pokoj, radosc i m±dr± ³agodno¶æ.
 
 
WyÅ›wietl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie mo¿esz za³±czaæ plików na tym forum
Nie mo¿esz ¶ci±gaæ za³±czników na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group