(1 Sm 1,24-28)
Gdy Anna odstawi³a Samuela od piersi, wziê³a go z sob± w drogê, zabieraj±c równie¿ trzyletniego cielca, jedn± efê m±ki i buk³ak wina. Przyprowadzi³a go do domu Pana, do Szilo. Ch³opiec by³ jeszcze ma³y. Zabili cielca i poprowadzili ch³opca przed Helego. Powiedzia³a ona wówczas: Pozwól, panie mój! Na twoje ¿ycie! To ja jestem ow± kobiet±, która sta³a tu przed tob± i modli³a siê do Pana. O tego ch³opca siê modli³am, i spe³ni³ Pan pro¶bê, któr± do Niego zanosi³am. Oto ja oddajê go Panu. Po wszystkie dni, jak d³ugo bêdzie ¿y³, zostaje oddany na w³asno¶æ Panu. I oddali tam pok³on Panu.
(Ps: 1 Sm 2,1.4-8)
REFREN: Ca³ym swym sercem radujê siê w Panu
Raduje siê me serce w Panu,
moc moja ku Panu siê wznosi.
Rozwar³y siê me usta na wrogów moich,
gdy¿ cieszyæ siê mogê Twoj± pomoc±.
£uki si³aczy siê ³ami±,
s³abi przepasuj± siê moc±,
Za chleb najmuj± siê syci, a odpoczywaj± g³odni,
niep³odna rodzi siedmioro,
a wiêdnie bogata w dzieci.
To Pan daje ¶mieræ i ¿ycie,
w grób wtr±ca i zeñ wywodzi.
Pan ubo¿y i wzbogaca,
poni¿a i wywy¿sza.
Z py³u podnosi biedaka,
z bar³ogu d¼wiga nêdzarza,
By go w¶ród ksi±¿±t posadziæ,
by daæ mu stolicê chwa³y.
Królu narodów, kamieniu wêgielny Ko¶cio³a, przyjd¼ i zbaw cz³owieka, którego z mu³u utworzy³e¶
(£k 1,46-56)
Wtedy Maryja rzek³a:
Wielbi dusza moja Pana,
i raduje siê duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Bo wejrza³ na uni¿enie S³u¿ebnicy swojej.
Oto bowiem b³ogos³awiæ mnie bêd±
odt±d wszystkie pokolenia,
gdy¿ wielkie rzeczy uczyni³ mi Wszechmocny.
¦wiête jest Jego imiê
a swoje mi³osierdzie na pokolenia i pokolenia
[zachowuje] dla tych, co siê Go boj±.
On przejawia moc ramienia swego,
rozprasza [ludzi] pyszni±cych siê zamys³ami serc swoich.
Str±ca w³adców z tronu,
a wywy¿sza pokornych.
G³odnych nasyca dobrami,
a bogatych z niczym odprawia.
Uj±³ siê za s³ug± swoim, Izraelem,
pomny na mi³osierdzie swoje
jak przyobieca³ naszym ojcom
na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki.
Maryja pozosta³a u niej oko³o trzech miesiêcy; potem wróci³a do domu.
.....................................
www.mateusz.pl/czytania
Wdziecznosc Anny jest wielka, tak wielka jak jej milosc. Jej wdziecznosc i jej milosc sa znakiem przyjecia Laski Bozej.
Bog szczegolnie miluje ludzi skromnych, ktorzy nie pysznia sie i nie wynosza nad innych. Oni najlepiej rozumieja milosc Boza i najbardziej umieja okazac Bogu ich wdziecznosc i zaufanie.
To Pan daje ¶mieræ i ¿ycie,
w grób wtr±ca i zeñ wywodzi.
Pan ubo¿y i wzbogaca,
poni¿a i wywy¿sza.
Dziêki, Panie Bo¿e, ¿e o mnie nie zapomniales, gdy bl±dzilam, ¿e mnie wywiodles z domu niewoli...Wiem, ze krucha jest moja wiara, jak kruche s± naczynia, w ktorych ona sie miesci...Dj, bym wytrwala, bym dobiegla do mety ja i ci, za ktorymi Ciê proszê.
Chwa³a Ojcu i Synowi i Duchowi ¦wietemu teraz i zawsze!
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz gÅ‚osować w ankietach Nie mo¿esz za³±czaæ plików na tym forum Nie mo¿esz ¶ci±gaæ za³±czników na tym forum