(1 Krl 8,1-7.9-13)
Salomon zwołał starszyznę Izraela, wszystkich naczelników pokoleń, przywódców rodów Izraelitów, aby zgromadzili się przy królu Salomonie w Jerozolimie na przeniesienie Arki Przymierza Pańskiego z Miasta Dawidowego, czyli z Syjonu. Zebrali się więc u króla Salomona wszyscy Izraelici w miesiącu Etanim, na święto [Namiotów] przypadające w siódmym miesiącu. Kiedy przyszła cała starszyzna Izraela, kapłani wzięli Arkę i przenieśli Arkę Pańską, Namiot Spotkania i wszystkie święte sprzęty, jakie były w Namiocie. Przenieśli je kapłani oraz lewici. A król Salomon i cała społeczność Izraela, zgromadzona przy nim, przed Arką składali wraz z nim na ofiarę owce i woły, których nie rachowano i nie obliczano z powodu wielkiej ich liczby. Następnie kapłani wprowadzili Arkę Przymierza Pańskiego na jej miejsce do sanktuarium świątyni, do Miejsca Najświętszego, pod skrzydła cherubów, gdyż cheruby miały tak rozpostarte skrzydła nad miejsce Arki, że okrywały Arkę i jej drążki z wierzchu. W Arce nie było nic, oprócz dwóch kamiennych tablic, które Mojżesz tam złożył pod Horebem, , gdy Pan zawarł przymierze z Izraelitami w czasie ich wyjścia z ziemi egipskiej. A kiedy kapłani wyszli z Miejsca świętego, obłok wypełnił dom Pański. Kapłani nie mogli pozostać i pełnić swej służby z powodu tego obłoku, bo chwała Pańska napełniła dom Pański. Wtedy przemówił Salomon: Pan powiedział, że będzie mieszkać w czarnej chmurze. Już zbudowałem Ci dom na mieszkanie, miejsce przebywania Twego na wieki.
(Ps 132,6-7.9-10)
REFREN: Wyrusz, o Panie, na miejsce spocznienia
Słyszeliśmy o Arce w Efrata,
znaleźliśmy ją na polach Jaaru.
Wejdźmy do Jego mieszkania,
padnijmy przed podnóżkiem stóp Jego.
Niech Twoi kapłani odzieją się w sprawiedliwość,
a Twoi wierni niech śpiewają z radości.
Przez wzgląd na sługę Twego, Dawida,
nie odtrącaj oblicza Twojego pomazańca.
(Mt 4,23)
Jezus głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszelkie choroby wśród ludu.
(Mk 6,53-56)
Gdy Jezus i Jego uczniowie się przeprawili, przypłynęli do ziemi Genezaret i przybili do brzegu. Skoro wysiedli z łodzi, zaraz Go poznano. Ludzie biegali po całej owej okolicy i zaczęli znosić na noszach chorych, tam gdzie, jak słyszeli, przebywa. I gdziekolwiek wchodził do wsi, do miast czy osad, kładli chorych na otwartych miejscach i prosili Go, żeby choć frędzli u Jego płaszcza mogli się dotknąć. A wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie.
......................................
www.mateusz.pl/czytania
...I gdziekolwiek wchodził do wsi, do miast czy osad, kładli chorych na otwartych miejscach i prosili Go, żeby choć frędzli u Jego płaszcza mogli się dotknąć. A wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie.
Rzeczywistosc wokol Jezusa, to głownie nieuleczalnie chorzy, tredowaci, opętani...Jęki i ręce wyciągniete, by sie GO dotknąc...Głownie byl dla nich Uzdrowicielem ciał...A Jemu juz echo z Ogrojca przynosiło ich żądzę "Ukrzyżuj..."Jak się czuł naprawdę? Czy w ciągu tych trzech lat Swojej Misji głoszenia Dobrej Nowiny o Królestwie zdarzały sie MU chwile radości? Czasem, podczas gdy cierpialam, myslalam, ze przezywam to dla Jezusa, ze moze w ten sposob zostalo zmniejszone Jezusowi, choc w minimalnym stopniu, cierpienie podczas nakladania MU cierniowej Korony, wreczania trzciny jako berła...Tyle razy zostałam uzdrowiona z nieuleczalnych, także śmiertelnyvh chorób! Zawsze byłam w Jego myslach...
Misja Chrystusa obejmowala CALA okolice, a uleczenia doznawali WSZYSCY ktorzy Go o to prosili. Wystarczylo jedno dotkniecie, "chocby fredzli Jego plaszcza". Misja Kosciola wiaze sie z kontynuacja Chrystusowych, zbawczych "dotkniec". Dokonuje sie to glownie poprzez sakramenty swiete.
Prawdziwa liturgia, tak jak i prawdziwa modlitwa jest misterium, w ktorym sie spotykaja ze soba : realna obecnosc Boga z konkretna kultura i konkretnym czlowiekiem.
Prawdziwa swiatynia jest takim miejscem swietym, gdzie prawdziwie obecny jest Pan. Cherubinami towarzyszacymi tej Obecnosci sa anioly i swieci, a wielbienie Boga odbywa sie poprzez liturgie, czyli swieta sluzbe modlitwy i ofiar. Powinnismy umiec to przelozyc na jezyk naszej codziennosci, na jezyk polityki, kultury, sztuki i pracy.
Nie moĹźesz pisaÄ nowych tematĂłw Nie moĹźesz odpowiadaÄ w tematach Nie moĹźesz zmieniaÄ swoich postĂłw Nie moĹźesz usuwaÄ swoich postĂłw Nie moĹźesz gĹosowaÄ w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum
FAQ
Szukaj
UĹźytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
