nasz DOM

Abuna Zygmunt · Abuna Zygmunt Miejscowosc: Aleppo

Umi�owa� nas do ko�ca, czyli na wieki

W ko�cu mieli ju� dosy� tego w�drowania po pustyni. Zblak�y w ich duszach wspomnienia pe�ne rado�ci i chwa�y, gdy szli bezpiecznie po dnie morza, a ich prze�ladowcy, kt�rzy ich �cigali na rydwanach, pogin�li w morskich falach co do jednego.

Dni im si� d�u�y�y, m�czy�y niewygody i wreszcie stracili cierpliwo��. Zacz�o si� najpierw pok�tne, ciche, takie pomi�dzy swoimi, a potem ju� coraz bardziej g�o�ne i bu�czuczne, narzekanie. Ju� nie tylko przeciwko trudnym warunkom �ycia si� burzyli, ale zacz�li podejrzewa� Moj�esza o z�e intencje i w ko�cu zacz�li wznosi� blu�nierstwa przeciw samemu Bogu.

Zacz�li wo�a�, �e nie jest On �adnym Zbawicielem i o �adne dobro ludzkie Mu nie chodzi, ale robi to co Mu sie �ywnie podoba, porzucaj�c ich na dzikiej pustyni, nie dbaj�c o doprowadzenie ich, jak przyrzek�, do Ziemi Obiecanej. Chcieli je�� i pi�, bo „uprzykrzy� si� im ten chleb mizerny” kt�ry B�g im zsy�a� ka�dego dnia w postaci manny.

Odwr�cili si� wi�c od Boga, kt�ry ich wyprowadzi� z „ziemi niewoli” i uratowa� od chc�cych ich zabi� nieprzyjaci�. Zapomnieli o wszystkich dobrodziejstwach kt�re im B�g uczyni� i o tym , �e towarzyszy im przecie� w marszu przez pustyni�, ka�dego dnia, darem chleba z nieba, manny. Podnie�li bunt przeciw Niemu. Nie chcieli i�� dalej pod wodz� Moj�esza. Oskar�ali Go o to, �e ich ok�ama� i zamiast ich uratowa�, wprowadzi� w zasadzk�. Wywi�d� ich na pustyni� aby tu pogin�li.

Ledwie si� jednak podnios�y ich buntownicze okrzyki, a ju� da�o o sobie zna� z�o kt�re one w sobie zawiera�y. Ich k�amstwa i ich wrogo�� okazywana Bogu , zacz�y zbiera� �miertelne �niowo. Pojawi�y si� w�e ogniste kt�re ich k�sa�y, dziesi�tkuj�c spo�eczno�� Izraela. Zgin�liby od tej plagi wszyscy, gdyby nie przyznanie si� do winy buntownik�w i pro�ba skierowana do Moj�esza, aby si� za nimi wstawi� u Boga. B�g plag� zatrzyma�, dajac im i tym razem dow�d , �e jest im �yczliwy i �e nie ma zbawienia na innej drodze, jak tylko na tej kt�r� On ich prowadzi.

Wszystko za� co si� sta�o jest figur� prorock� tego co mia�o si� w przysz�o�ci zdarzy�, a wi�c figur� pielgrzymuj�cego Ko�cio�a, kt�ry jest prowadzony przez Jezusa Chrystusa do „domu Ojca”, gdzie jest oczekiwana przez czlowieka Pelnia �ycia. Chrystus jest t� drog� i On jest nasz� obron� przez ca�y czas trwania naszej doczesnej pielgrzymki.

Narz�dziem zbawienia jest Krzy� na kt�rym Chrystus zosta� zabity, ale �mier� nie zdo�a�a Go w swych kazamatach uwi�zi�, poniewa� On �mier� pokona� , gdy trzeciego dnia zmartwychwsta�, aby nam da� moc zmartwychwstania. Ratuje nas od �miertelnego jadu w�y, kt�rym s� ludzkie grzechy, bo ka�dy grzech jest wyrazem zdrady tej mi�o�ci kt�ra nas „umi�owa�a do ko�ca”, czyli na wieki.