SWIATLOSC ZYCIA
Bez swiatla swiat nie mo¿e istniec. Bez Ducha Swiatlosci cz³owiek nie mo¿e siê rozwijac. Jego cz³owieczeñstwo karlowacieje wtedy i sfera zwierzeca jego zycia bierze w nim gore , nad sfera duchowa, gdyz ta ostatnia marnieje w mrocznej krainie grzechu.
Gdy grzech obmyje chrzestna woda Ducha Swietego, dusza cz³owieka siê uswieca i ustêpuj± z niej ciemno¶ci k³amstwa , wrogo¶ci i przemocy. Gdy ¶wiat³o Prawdy ja otoczy swoim blaskiem i spocznie na niej jak na stojacym w rzece Jordan Jezusie spocz±³ Promien Bozy, wtedy cz³owiek staje siê synem Boga i caly nale¿y wówczas, bez zadnych podzia³ów, do Nieba - chodzi po ziemi, jak aniol po rajskich ogrodach.
Wtedy Bog syci jego dusze nawet na pustyni. Odmladza nieustannie jego milosc. Sprawia, ze w miejscach gdzie by³y ruiny, za jego przyczyna nowe zycie siê rodzi. Glos Bozy natomiast podtrzymuje go nieustannie na duchu , dajac mu pokoj którego swiat dac nie umie, mówi±c do jego serca i jednoczesnie dajac mu tego namacalny dowod, ze gdy laczy go z Jezusem Chrystusem komunia swieta, wtedy on tez jest umilowonym Synem Bozym, którego Ojciec sobie upodoba³ .
Panie, zmi³uj siê nade mn± bo nieustannie wo³am do Ciebie.
Rozraduj ¿ycie swego s³ugi, bo ku Tobie, Panie, wznoszê moj± duszê (Ps 86).
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz gÅ‚osować w ankietach Nie mo¿esz za³±czaæ plików na tym forum Nie mo¿esz ¶ci±gaæ za³±czników na tym forum